کیسینجر، هنری (۱۹۲۳)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کیسینْجِر، هِنْری (۱۹۲۳)(Kissinger, Henry)

هنری کیسینجر

دیپلمات امریکایی آلمانی‌تبار. با پشت سرگذاشتن حرفۀ دانشگاهی درخشان در دانشگاه هاروارد، رئیس‌جمهور نیکسون[۱] او را مشاور امنیت ملی (۱۹۶۹)، و سپس وزیر امور خارجه کرد (۱۹۷۳ـ۱۹۷۷). سفرهای او به شوروی و چین، روابط امریکا با این دو کشور را بهبود بخشید، و او در مذاکرات عقب‌نشینی امریکا از ویتنام (۱۹۷۳) و مذاکرات صلح اعراب ـ اسرائیل (۱۹۷۳ـ ۱۹۷۵) شرکت کرد. جایزۀ صلح نوبل[۲] ۱۹۷۳ به او و له دوک تو[۳]، دیپلمات ویتنام شمالی، برای تلاش‌های آنان در حل‌وفصل صلح‌آمیز جنگ ویتنام تعلق گرفت. در سفرهای محرمانه‌ای از پکن و مسکو دیدن کرد، که به تنش‌زدایی کلی انجامید. در افریقا در مذاکرات ناشی از بحران‌های آنگولا و رودزیا شرکت داشت (۱۹۷۶). ریگان[۴]، رئیس‌جمهور امریکا، او را رئیس کمیسیونی مرکب از دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه دربارۀ مسائل امریکای مرکزی کرد (۱۹۸۳). همگان او را قدرتمندترین عضو دولت نیکسون می‌دانستند. کیسینجر در فورت[۵]، واقع در باواریا، زاده شد. به امریکا مهاجرت کرد (۱۹۳۸). پس از خدمت در بخش ضد اطلاعات ارتش امریکا در آلمان، بورسیۀ هاروارد و متعاقباً یکی از مشاوران دولت شد. اولین کتاب خود سلاح‌های هسته‌ای و سیاست خارجی[۶] را در ۱۹۵۶ منتشر کرد و توانایی خود را در امور خارجی نشان داد. مشاور کندی[۷] و جانسون[۸]، و همچنین استاد علم حکومت در هاروارد (۱۹۶۲ـ ۱۹۶۹) بود. سایر آثارش عبارت‌اند از نیاز به انتخاب[۹] (۱۹۶۱)، مشارکت پُردردسر[۱۰] (۱۹۶۵)، سیاست خارجی امریکا[۱۱]، و جهان شفا یافته[۱۲] (۱۹۷۳) که زندگی‌نامۀ خودنوشت اوست.

 


  1. Nixon
  2. Nobel Prize for Peace
  3. Le Duc Tho
  4. Reagan
  5. Fürth
  6. Nuclear Weapons and Foreign Policy
  7. Kennedy
  8. Johnson
  9. The Necessity for Choice
  10. The Troubled Partnership
  11. American Foreign Policy
  12. A World Restored