گلاوبر، یوهان (۱۶۰۴ـ۱۶۷۰)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

گِلاوبر، یوهان (۱۶۰۴ـ۱۶۷۰)(Glauber, Johann)

شیمی‌دان آلمانی. کاشف نمکی است که با نام‌های گوناگون، ازجمله نمک گلوبر[۱] و سولفات سدیم[۲] خوانده می‌شود. این نمک را تقریباً برای درمان همۀ بیماری‌ها به‌کار می‌بُرد و از فروش داروهای بدون نسخه امرار معاش می‌کرد. در کارلشتات[۳]، واقع در فرانکونیا[۴]، زاده شد و دانشمندی خودآموخته بود. پس از سال‌ها سفر در اروپا، در ۱۶۵۵، در آمستردام ساکن شد و در آن‌جا آزمایشگاه شیمی تأسیس کرد. به بررسی و توسعۀ فرآیندهایی می‌پرداخت که امکان استفاده در صنعت را داشتند. برای تهیۀ اسید نیتریک[۵]، نیترات پتاسیم[۶] (شوره[۷]) را به‌جای نمک با اسید سولفوریک[۸] ترکیب می‌کرد. بسیاری از کلرید[۹]ها و نیترات‌[۱۰]های فلزی را از اسیدهای معدنی[۱۱] به‌دست آورد و از واکنش و تقطیرِ[۱۲] مواد طبیعی، ازجمله چوب[۱۳]، شراب[۱۴]، و روغن‌های گیاهی[۱۵]، مایعات آلی حاوی حلال‌[۱۶]هایی مانند استون[۱۷] (دی‌متیل‌کتون[۱۸]) و بنزن[۱۹] تولید کرد، اما آن‌ها را شناسایی نکرد. فنون شیمیایی‌ای را که به‌کار برده بود در کتابش با نام اثری دربارۀ کلیات شیمی (۱۶۵۱ـ۱۶۶۱) شرح داد. او نظرات خود را دربارۀ آرمان‌شهرِ[۲۰] آینده برای آلمان در کتاب شکوفایی آلمان[۲۱] به‌صورت خلاصه آورد.

 


  1. Glauber’s salt
  2. sal mirabile
  3. Karlstadt
  4. Franconia
  5. nitric acid
  6. potassium nitrate
  7. saltpetre
  8. sulphuric acid
  9. chloride
  10. nitrate
  11. mineral acids
  12. distil
  13. wood
  14. wine
  15. vegetable oils
  16. solvent
  17. acetone
  18. dimethyl ketone
  19. benzene
  20. utopian
  21. Teutschlands-Wohlfahrt/Germany’s Prosperity