گل و نوروز
گل و نوروز
سرودۀ خواجوی کرمانی، منظومه‌ای عاشقانه به فارسی. این مثنوی در ۲۶۰۰ بیت، در داستان زندگی شاهزاده نوروز پسر فیروز، شاه خراسان و عشق او به گل، دختر قیصر روم است و خواجو آن را به تاج‌الدین احمد عراقی، وزیر مبارزالدین مظفری، در ۷۴۲ق تقدیم کرده است. این کتاب، که نظیره‌ای بر خسرو و شیرین نظامی گنجوی است، به‌کوشش کمال عینی به‌چاپ رسیده است (۱۳۷۰).