نمایش مبدأ برای گولپینارلی، عبدالباقی (استانبول ۱۹۰۰ـ۱۹۸۲)


گولْپینارلی، عبدالباقی (استانبول ۱۹۰۰ـ۱۹۸۲)<br>
[[پرونده: 36175300.jpg | بندانگشتی|گولْپينارلي، عبدالباقي]]
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =عبدالباقی گولپینارلی
|نام =
|نام دیگر=مصطفی عزت باقی
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=استانبول ۱۹۰۰م
|تاریخ مرگ=۱۹۸۲م
|دوره زندگی=
|ملیت= ترک
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=دکتری از دانشکده زبان و تاریخ ـ جغرافی آنکارا
| شغل و تخصص اصلی =قرآن پژوه، مولوی شناس و عرفان پژوه
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =استاد دانشکده ادبیات دانشگاه استانبول
|جوایز و افتخارات =
|آثار =ترجمه قرآن کریم (به خط شیخ حمدالله، در ۲ جلد، ۱۹۵۵)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =ادبیات سایر کشورها، دین اسلام، عرفان
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}<p>(یا: مصطفی عزت باقی) قرآن‌پژوه، مولوی‌شناس و عرفان‌پژوه ترک. در خانواده‌ای فرهیخته به‌دنیا آمد. براثر مرگ پدر و تنگدستی تحصیلاتش ناتمام ماند. در ۱۹۲۷ از رشته ادبیات ترکی دانشکدۀ ادبیات دانشگاه استانبول فارغ‌التحصیل شد. در استانبول و شهرهای مختلف آناتولی معلم ادبیات شد. در دانشکدۀ زبان و تاریخ‌ـ‌جغرافی آنکارا مدرس زبان فارسی شد و در عین حال، از همین دانشکده مدرک دکتری گرفت و بعد با سِمت استادی، در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه استانبول به تدریس تاریخ تصوف اسلامی و ترک و ادبیات ترکی پرداخت. از ۱۹۴۰ به نشر آثار پژوهشی خود در نشریات ادبی و تحقیقی، پرداخت. گولپینارلی به چندین طریقه صوفیه پیوست، اما در هیچ‌یک از آن‌ها زمان درازی نپایید. بیشترین دلبستگی او به تشیع و طریقه مولویه بود. به زبان فارسی تسلط کامل داشت و اشعار فراوانی به این زبان سروده است. وی قرآن‌پژوه و مولوی‌شناس برجسته و شاخص‌ترین پژوهشگر در زمینۀ شعر دیوان (قدمایی)، تصوف اسلامی، مذاهب و طریقت‌های اسلامی، و ادبیات اسلامی ترک به‌شمار می‌آید. مهم‌ترین اثر او ترجمۀ قرآن کریم به خط شیخ حمدالله در ۲ جلد (۱۹۵۵) است. این اثر در موزه توپکاپی نگهداری می‌شود و توضیح مفصل گولپینارلی دربارۀ هریک از سور و آیات، آن را به مانند تفسیر قرآن درآورده است. وی گزیدۀ نهج‌البلاغه را نیز به ترکی ترجمه و شرح کرده است. از دیگر آثار اوست: ''ملامیان'' (۱۹۳۱)؛ ''در بیان ادبیات دیوان'' (۱۹۴۵)؛ ''مولانا جلال‌الدین'' (۱۹۵۱)؛ ''مولویه بعد از مولوی'' (۱۹۵۳؛ این اثر به فارسی برگردانده شده است)؛ ''حضرت محمد (ص) و احادیث او'' (۱۹۶۲)؛ ''پایه‌های مذهب جعفری'' (۱۹۶۶)؛ ترجمه‌ها: ترجمه همراه با شرح ''مثنوی'' مولانا (۶ جلد ۱۹۴۳ـ۱۹۴۶، به فارسی ترجمه شده)؛ ''الهی‌نامه''؛ ''دیوان کبیر'' (۵ جلد ۱۹۵۷ـ۱۹۶۰)؛ ''فهرست متون حروفیه'' (۱۹۷۴).</p>
<br><!--36175300-->
[[رده:ادبیات سایر کشورها]]
[[رده:(ادبیات سایر کشورها)سایر کشورها]]
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:علوم قرآنی]]
[[رده:عرفان]]
[[رده:اشخاص و فرقه ها]]