کوخانوفسکی، یان (۱۵۳۰ـ۱۵۸۴)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کوخانوفْسْکی، یان (۱۵۳۰ـ۱۵۸۴)(Kochanowski, Jan)

بزرگ‌ترین شاعر لهستانی دورۀ رنسانس. در دانشگاه‌های کراکو[۱] لهستان، کونیگسبرگ[۲] اتحاد شوروی و پادوا[۳]ی ایتالیا تحصیل کرد. در مدت اقامت در ایتالیا و فرانسه تحت تأثیر اندیشه‌های رونسار[۴] و گروه پلیاد[۵] قرار گرفت. پس از بازگشت به لهستان، چند سالی منشی پادشاه شد، اما سرانجام تمام همّ خود را وقف ادبیات کرد. مجموعه‌ای از اشعار کوتاهش در ۱۵۸۴ منتشر شد. در ۱۵۷۹ نیز مجموعۀ اشعارش همراه با ترجمۀ کتاب مزامیر داوود[۶] انتشار یافت. وی نمایش‌نامۀ هجایی اخراج فرستادگان یونان[۷] را نیز نوشت که فقط ۶۰۰ سطر داشت و در ۱۵۷۸ به اجرا درآمد. در ۱۵۸۰ نخستین شاهکار ادبیات لهستانی، مجموعۀ نوزده سوگنامه، را منتشر کرد که به یاد دختر خردسالش سروده بود. پایه‌گذار فن شعر لهستانی محسوب می‌شود.

 


  1. Cracow
  2. Königsberg
  3. Padua
  4. Ronsard
  5. Pleiad
  6. David’s Psalter
  7. Odprawa Poslów greckich