پونتورمو، یاکوپو دا (۱۴۹۴م ـ۱۵۵۷)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پونْتورمو، یاکوپو دا (۱۴۹۴م ـ۱۵۵۷)(Pontormo, Jacopo da)

پونْتورمو، ياکوپو دا

(نام اصلی: یاکوپو کارّوتچی[۱]) نقاش ایتالیایی. از مانریست‌[۲]های (شیوه‌گران) سرآمد بود. با نقاشی بدن‌های لاغر متشنج و رنگ‌های تند چشم‌آزار، سبکی کاملاً بدیع را پروراند. از پرآوازه‌ترین آثارش، خاکسپاری[۳] (ح ۱۵۲۵؛ سانتا فِلیچیتا[۴]، فلورانس[۵]) درخور ذکر است، که ترکیب‌بندی خارق‌العاده‌ای با پیکرهای به‌هم‌پیچیده در رنگ صورتی، زردِ لیمویی، و سبزِ روشن دارد. سبک اولیۀ او که منادی مانریسم (شیوه‌گری) فلورانسی بود از آندرِ‌آ دل سارتو[۶] و فرا بارتولومئو[۷] مایه می‌گرفت؛ تابلوی یوسف در مصر[۸] (۱۵۱۷؛ نگارخانۀ ملی لندن[۹]) و نخستین نقاشی محرابی[۱۰] مهم او برای سان میکله ویسدومینی[۱۱] (۱۵۱۸) از آن جمله‌اند. در دهۀ ۱۵۲۰ سبک کارش، با تأثیر از میکلانژ تغییر کرد؛ ازجمله در دیوارنگارۀ[۱۲] وِرتومنوس و پومونا[۱۳] در ویلای مدیچی[۱۴] در پودجو آکایانو[۱۵]. دیوارنگاره‌های پونتورمو در چِرتوزا دی وال دِما[۱۶] (۱۵۲۳) نیز از آشنایی‌اش با آثار آلبرشت دورِر[۱۷] و میکلانژ خبر می‌دهند. دیوارنگاره‌اش در جایگاه همسرایان[۱۸] کلیسای سان لورنتسو[۱۹] با درگذشتِ او نیمه‌تمام ماند، و بروندزینو[۲۰] آن را به‌انجام رساند. خاطرات اواخر عمر پونتورمو، از گوشه‌گیری و تنهایی‌اش حکایت دارد.

 

 


  1. Jacopo Carucci
  2. Mannerist
  3. The Deposition
  4. Santa Felicità
  5. Florence
  6. Andrea del Sarto
  7. Fra Bartolommeo
  8. Joseph in Egypt
  9. National Gallery, London
  10. altarpiece
  11. San Michele Visdomini
  12. fresco
  13. Vertumnus and Pomona
  14. Medici
  15. Poggio a Caiano
  16. Certosa di Val d’Ema
  17. Albrecht Dürer
  18. choir
  19. San Lorenzo
  20. Bronzino