یوسف البرم ( ـ۱۶۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

یوسفُ البَرْم ( ـ۱۶۰ق)
شهرت یوسف بن ابراهیم، شورشگر ایرانی. از موالی بنی ثقیف در خراسان بود. در ۱۶۰ق در خراسان و ماوراءالنهر بر عباسیان بشورید و مردم را به امر به معروف و نهی از منکر خواند. یوسف بر مرورود و طالقان و گوزگان دست یافت و مصعب رُزَیق، نیای طاهر ذوالیمینین و حاکم یوشنج، را از این شهر بیرون راند. یزید بن مزید شیبانی به جنگ یوسف رفت و او را با شماری از یارانش دستگیر کرد و به بغداد نزد مهدی خلیفه فرستاد. به دستور او، دست‌ها و پاهای یوسف را بریدند و پیکرش را بر پل بغداد بر دار کردند. یوسف مردم را به نیکی و پرهیز از بدی فرامی‌خواند.