اشکلک

اِشکِلَک

نوعی شکنجه، که ظاهراً در دورۀ قاجار مرسوم بوده است. در این شکنجه تراشه‌های نِی را به زیر ناخن شخص متهم فرو می‌برند، یا چوب‌هایی به قطر یک مداد، با نام اشکله، میان انگشتانِ فرد می‌گذارند و چندان می‌فشارند که متهم بر گناه خود معترف شود. شکلِ اخیر شکنجه، به ویژه در مدارس، برای تنبیه شاگردان مرسوم بود. در تداول عامه، اشکلک بر هر گونه شکنجه و آزار جسمی اطلاق می‌شود.