صالحی نجف آبادی، نعمت الله (نجف آباد ۱۳۰۲ـ۱۳۸۵ش)
صالحی نجف‌آبادی، نعمت‌الله (نجف‌آباد ۱۳۰۲ـ۱۳۸۵ش)
فقیه و روحانی معاصر ایران. پدرش کشاورز بود و در کودکی و نوجوانی به کار چوپانی و کشاورزی اشتغال داشت. وی با شرکت در جلسات شبانه در یکی از منازل نجف‌آباد به خواندن عربی و آموختن قرآن اهتمام ورزید. دوستی با آیت‌الله حسینعلی منتظری که در آن زمان نوجوان بود، سبب شد تا به حوزۀ علمیۀ اصفهان وارد شود و محضر استادان بزرگی همچون حاج آقا محمدرحیم ارباب، شیخ محمدحسن عالم نجف‌آبادی، میرزا علی‌آقا شیرازی و آیت‌الله فیاض اصفهانی را درک کند. صالحی پس از طی دورۀ سطح، در ۱۳۲۵ش برای تحصیل دروس خارج فقه و اصول راهی قم شد و ابتدا نزد آیت‌الله سید محمد داماد و سپس نزد امام‌خمینی، آیت‌الله بروجردی و علامه طباطبایی تا اخذ درجۀ اجتهاد تحصیل کرد. صالحی نجف‌آبادی از بدو قیام و نهضت امام‌خمینی از آن جانبداری می‌کرد. در ۱۳۵۲ دستگیر و به تبعید در شهرهای ابهر، تویسرکان و مهاباد محکوم شد. وی کتابی به‌نام «شهید جاوید» دربارۀ نهضت امام حسین (ع) و واقعۀ کربلا نگاشت که دیدگاه متفاوتی از نظرات مشهور در آن مطرح شده بود. در این اثر، هدف امام از حرکت به‌سوی کربلا، تشکیل حکومت اسلامی اعلام شده بود و این از نظر برخی، با علم امام منافات داشت. این مسئله موجب تنش‌های فراوان شد و وی مورد آزار و طعن قرار گرفت. سوءاستفادۀ دستگاه امنیتی ساواک نیز مزید بر علت شد ولی صالحی همچنان از نظرات خود دفاع کرد و حاضر به رد و انکار آن نشد. او آثار متعددی نوشت که جملگی صبغۀ انتقادی داشت. برخی آثار وی عبارت‌اند از جمال انسانیت یا تفسیر سورۀ یوسف، حدیث‌های خیالی، نگاهی به حماسۀ حسینی استاد مطهری، جهاد در اسلام، پژوهشی جدید در چند مبحث فقهی، مجموعه مقالات، ولایت فقیه: حکومت صالحان، عصای موسی یا درمان بیماری غلو، و قضاوت زن در فقه اسلامی.