لوکاشنکو، الکساندر (۱۹۵۴)
لوکاشِنْکو، اَلِکْسانْدْر (۱۹۵۴)(Lukashenko, Aleksandr)
سیاستمدار اهل بلاروس، یا روسیۀ سفید، از ۱۹۹۴ رئیس‌جمهور آن کشور. او، که پیش‌تر رئیس یکی از مزارع اشتراکی بود، در ۱۹۹۳، به ریاست کمیسیون مبارزه با فساد پارلمان روسیۀ سفید رسید و به شکل غیرمنتظره‌ای در ژوئیۀ ۱۹۹۴ به ریاست‌جمهوری انتخاب شد. مبارزۀ انتخاباتی خود را حول محور برنامه‌ای مردم‌گرایانه و فسادستیز پیش برد که عبارت بود از وعدۀ ایجاد شغل و مسکن برای همۀ شهروندان، مهار قیمت‌ها و برقراری اتحاد بین اسلاو و روسیه. اما دولت او هر روز خودکامانه‌تر شد. لوکاشنکو برای افزایش اختیارات خود در برابر پارلمان و تمدید دورۀ ریاست‌جمهوری خود برای دوره‌ای دیگر از ۲۰۰۱ به بعد و هم‌گرایی بیشتر با روسیه، در فاصلۀ ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۶ چندبار همه‌پرسی برگزار کرد. در آوریل ۱۹۹۵، سربازان را روانۀ تسخیر پارلمان کرد، زیرا نمایندگان ملی‌گرای مخالف دولت در آن‌جا برضد سیاست‌های وی در زمینۀ هواداری از روسیه دست به اعتصاب غذا زده بودند. سال بعد، درپی برگزاری همه‌پرسی، قوۀ مقننه منحل شد و رسانه‌ها محدود شدند. در دورۀ حکومت لوکاشنکو، شرایط اقتصادی روسیۀ سفید به وخامت گرایید و جلب سرمایه‌گذاری خارجی و خصوصی‌سازی چندانی هم صورت نگرفت.