نیری ، طاهر ( ـ دکن ۱۲۵۶ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط DaneshGostar (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

نَیِّری‌، طاهر ( ـ دکن ۱۲۵۶ق)

شاعر ایرانی. از مردم شیراز بود. نزد وصال شیرازی دانش و فنون ادبی آموخت و از اعضای انجمن ادبی او بود. در جوانی به هند رفت و به دستگاه مهاراجه چندولال، وزیر دولت آصف‌جاهیان دکن، راه یافت و با ستایش وی به ثروت و مکنت بسیار رسید و به شیراز بازگشت (ح ۱۲۳۶ق). یک سال بعد به‌رغم پافشاری حسین‌علی‌میرزا فرمانفرما، حاکم فارس، بار دیگر به حیدرآباد رفت. در سفرش به شیراز کوشید تا وصال را، به دعوت چندولال، به هند ببرد، امّا موفق نشد. نیری شاعری قصیده‌سرا بود و بیشتر از منوچهری و فرخی استقبال می‌کرد. دیوان اشعار دارد.