چندربهان لاهوری

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۳۱ توسط Reza rouzbahani (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
چندربهان لاهوری
درگذشت 1068/ 1073ق
محل زندگی هند
ملیت هندی
نام‌های دیگر  چندربهان منشی؛ چندربهان برهمن؛ برهمن لاهوری
شغل و تخصص اصلی شاعر و نویسنده
شغل و تخصص های دیگر خوشنویس
آثار دیوان فارسی؛ چهارچمن؛ منشآت؛ رسالۀ برهمن
گروه مقاله ادبیات فارسی

چندربهان لاهوری ( -1068/ 1073ق)

(یا چندربهان منشی؛ چندربهان برهمن؛ برهمن لاهوری) از شاعران و نویسندگان و منشیان برجستۀ فارسی‌نویس هند. پدرش، دَهرَم داس، از صاحب‌منصبان برهمن لاهور بود و چندربهان نیز در زمان فعالیت به دلیل تعلقش به آیین برهمنی این اسم را برای تخلصش برگزید. در لاهور نزد میر عبدالکریم و بعدتر نزد ملا عبدالحکیم سیالکوتی (ادیب و متکلم امامی) تعلیم دید. برهمن در اوائل کار در لاهور بود، بعدها به آگره رفت و در دستگاه شاه‌جهان به خدمت منشی‌گری اشتغال یافت. وی به همنشینی با فقرا و اهل عرفان علاقه می‌ورزید و شور و حال اهل سلوک را داشت. در آگره منشی دستگاه داراشکوه شد و از مصاحبان وی به شمار می‌آمد. بعد از کشته شدن وی یک چند در دستگاه اورنگ زیب باقی ماند، اما با تعصبات رایج در آن دستگاه ادامۀ خدمت را دشوار یافت و پس از مهاجرت به بنارس به صورت کامل عزلت گزید و سرانجام نیز در آن‌جا درگذشت. درگذشت او در مرآت الاحوال جهان‌نما ۱۰۶۸ و در کتاب شمع انجمن ۱۰۷۳ق ثبت شده‌ است.

برهمن غزل‌های لطیفی سروده که در آن‌ها از تشبیهات و استعارات دلکشی بهره برده. وی در عصر بعد از جهانگیر گورکانی از منشیان و شاعران معروف هند به حساب می‌آمد. خط شکسته و نستعلیق را درست و زیبا می‌نوشت و در انشا از شیوۀ ابوالفضل علامی پیروی می‌کرد، گرچه نثر ساده و موجزش از تکلف انشای علامی به دور است. چهارچمن که اثری تاریخی - ادبی‌ست سادگی و استواری انشای او را نشان می‌دهد. این اثر مشتمل بر 4 بخش یا 4 چمن است. دو بخش اول آن به شرح کارهای بزرگ وزرا، گزارش جشن‌های دولتی، شرح مفصل کارهای روزانه، و جلال و شکوه دربار و پایتخت تازه، یعنی شاه‌جهان‌آباد، و 17 استان از استان‌های معروف قلمرو شاه‌جهان، اختصاص دارد؛ چمن سوم، شرح حال مؤلف و نامه‌های او به شاه‌جهان است، و چمن چهارم، بیانگر اندیشه‌ها و نظریات چندربهان منشی دربارۀ دین، اخلاق، عرفان و تصوف است


برخی از آثار

  • دیوان فارسی (مجموعه‌ای از غزلیات، رباعیات، قصاید و مفردات چندربهان. این اثر در کلکته چاپ شده است.)
  • چهارچمن
  • منشآت (مجموعۀ نامه‌هایی که چندربهان به امرا و همسر و خویشاوندان خویش نوشته است.)
  • تحفةالوزراء (یا تحفةالابرار)
  • کارنامه
  • مجمع‌الفقراء (یا مجموعة‌الفقراء)
  • رقعات
  • طغرای شاه‌جهان پادشاه
  • رسالۀ برهمن (تذکرۀ مختصری در معرفی شاعران عهد اکبرشاه تا معاصران خود مؤلف)


  • از گذشته ادبی ایران، عبدالحسین زرین‌کوب؛ تهران: سخن، 1383.
  • دانشنامه جهان اسلام: مدخلِ «برهمن لاهوری».
  • دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی: مدخلِ «چندربهان منشی»