ییلاق و قشلاق

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ییلاق و قشلاق
محل سکونت و دامداری عشایر در اواخر بهار، تمام تابستان، و اوایل پاییز که هنوز سرما و تغییرات آب و هوایی علوفه را خشک و شکننده نکرده و برای احشام و اغنام قابل استفاده است، ییلاق یا سردسیر نامیده می‌شود. ایلات و عشایر پس از چریدن احشام آنان در مناطق ییلاقی، آن‌جا را ترک کرده و به‌سوی مناطق گرمسیری رهسپار می‌شوند که برای سکونت در زمستان مناسب باشند، و به این مناطق قشلاق گفته می‌شود. این مناطق شامل روستاها و محل‌هایی است که با کوه‌های ییلاقی فاصلۀ معینی دارند.