شیله، اگون (۱۸۹۰ـ۱۹۱۸)

شیلِه، اِگون (۱۸۹۰ـ۱۹۱۸)(Schiele, Egon)

اگون شیله

نقاش اتریشی. به‌سبب پیکرهای بی‌قواره و تکیدۀ آثارش شهرت یافت. برهنه‌نماییهایش با آن‌که درون‌مایۀ جنسی دارند، زشتیِ تنهایی و بی‌جانی انسان‌ها را بازمی‌تابند. شیله آثارش را با خطوط جوهری طراحی، و با لکه‌هایی از آبرنگ بر جسم بیمارشان تأکید می‌کرد. با تأثیر از ونسان ون‌‌گوگ، پل گوگن و گروه سوار آبی به اکسپرسیونیسم تمایل یافت. او در تولین، نزدیک وین، به‌دنیا آمد، و در ۱۶سالگی در آکادمی هنرهای زیبای وین پذیرفته شد. دوست نزدیک گوستاو کلیمت بود، و او را بسیار می‌ستود؛ آثار آغازینش را به‌تقلید از کلیمت، و به‌شیوۀ تزیینی و آراستۀ آرنوو پدید آورد، لیکن طولی نکشید که سبک بیانگر خود را با دورگیری‌های کژتابش درپیش گرفت. به‌سبب آثارش که به‌طرز آزاردهنده‌ای شهوانی بودند، و نیز مدل قراردادن دختران خیلی جوان، به جرم فساد، مدت کوتاهی بازداشت و زندانی شد. در ۲۸سالگی درگذشت.

اثری از شیله

 

---