نیوانگلند، ایتلافیه
نیواِنْگِلَنْد، ائتلافیه (New England Confedration)
اتحادیهای نظامی در ۱۶۴۳ بین مستعمرات امریکایی خلیج ماساچوست[۱]، کنتیکت[۲]، نیوهیون[۳]، و پلیموت[۴]. اعضا توافق کردند با حفظ استقلال در امور داخلی، فعالیتهای نظامی خود را هماهنگ سازند. بروز رقابت شدید بین اعضا، مانع از رسیدن به اهداف اتحادیه شد. مثلاً، مستعمرۀ خلیج ماساچوست با این ادعا که دارای بیشترین جمعیت است کوشید موضع برتر را در ائتلافیه بهدست آورد، اما ناکام ماند و در ۱۶۵۳ از مشارکت در جنگ برضد مستعمرات هلند در امریکا خودداری کرد. مهمترین دستاورد ائتلافیه، عملیات موفقیتآمیز اعضا در جنگ شاه فیلیپ[۵] (۱۶۷۵ـ۱۶۷۶) بود که در آن، مستعمرات شورش قبایل بومیان امریکایی[۶] را در جنوب نیوانگلند[۷] سرکوب کردند. پس از لغو منشور مستعمرۀ خلیج ماساچوست به فرمان دولت انگلستان (۱۶۸۴)، ائتلافیه منحل شد.