گرشویچ، ایلیا (۱۹۱۴ـ۲۰۰۱)

گِرْشِویچ، ایلیا (۱۹۱۴ـ۲۰۰۱)(Gershewitch, Ilya)

زبان‌شناس روسی‌تبار انگلیسی. در دانشگاه‌های لندن، کیمبریج و رُم تحصیل کرد و در رشتۀ ادبیات دکتری گرفت. با راهنمایی‌های هنینگ در لهجه‌های ایرانی تخصص یافت. استاد مطالعات ایرانی در دانشگاه کیمبریج بود (۱۹۴۸ـ۱۹۸۲). پس از بازنشستگی، در بخش عالی مطالعاتی دانشگاه پرینستون امریکا به‌کار پراخت. چندبار، از‌جمله یک‌بار برای مطالعه در گویش بلوچی ساکنان رودبار بشاگرد (بلوچستان)، به ایران سفر کرد. کارهایش در زمینۀ زبان‌های ایرانی و فرهنگ ایران باستان است و مقالات زیادی دربارۀ زبان‌های سغدی و آستی دارد. از آثارش: صرف و نحو سغدی مانوی (آکسفورد، ۱۹۵۴)؛ سرود اوستایی برای مهر (کیمبریج، ۱۹۵۹).