باراک، ایهود (۱۹۴۲)
باراک، ایهود (۱۹۴۲)(Barak, Ehud)
(نام اصلی: ایهود براگ[۱]) نظامی و سیاستمدار رژیم صهیونیستی، عضو حزب کارگر[۲] و از ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱ نخست‌وزیر آن کشور. رئیس سابق ستاد ارتش و پرمدال‌ترین نظامی تاریخ آن کشور است. در مقام نخست‌وزیر، حکومتی از هفت حزب با دیدگاه‌های متفاوت به نام اتحاد اسرائیل یگانه[۳] تشکیل داد و غالباً در حفظ این ائتلاف با دشواری روبه‌رو بود. نیروهای اسرائیلی را از لبنان، بلندی‌های جولان[۴] (سوریه)، و بخش اعظم کرانۀ باختری[۵] رود اردن بیرون کشید. مذاکرات صلح در مه ۲۰۰۰ بر سر آیندۀ بیت‌المقدس به بن‌بست رسید و خشونت‌هایی که از اکتبر آغاز شد به کناره‌گیری باراک در دسامبر و شکست بعدی او در انتخابات نخست‌وزیری فوریۀ ۲۰۰۱ انجامید. در‌پی ۳۶ سال فعالیت نظامی چشمگیر، در ۱۹۹۵ به‌سمت وزارت کشور منصوب شد و در دولت اسحاق رابین[۶] پا به عرصۀ سیاست گذاشت. پس از ترور رابین در نوامبر ۱۹۹۵، باراک وزیر امور خارجۀ دولت شیمون پرز[۷] شد، و در مه ۱۹۹۶، به عضویت کنِسِت[۸]، پارلمان اسرائیل، درآمد و عضو کمیسیون دفاع و امور خارجی آن شد. در ژوئن ۱۹۹۷، در شرایطی که حزب کارگر نقش حزب مخالف دولت را داشت، با شکست‌دادن پرز، به ریاست این حزب برگزیده شد. پیش از انتخابات مه ۱۹۹۹، با شرکت حزب کارگر و حزب‌های مخالف گِشِر[۹] و مِیماد[۱۰] اتحاد اسرائیل یگانه را تشکیل داد. فهرست انتخاباتی این ائتلاف، با احراز ۷۶ کرسی پارلمان، بزرگ‌ترین فراکسیون کِنِست را ایجاد کرد، و باراک با اکثریتی قاطع به نخست‌وزیری برگزیده شد. باراک در خانواده‌ای لهستانی لیتوانیایی در سکونتگاه اشتراکی میشمار هاشارون[۱۱] به‌دنیا آمد. پدر و مادرش از یهودیانی بودند که در دهۀ ۱۹۳۰ به اسرائیل مهاجرت کردند. در ۱۹۶۸، کارشناسی خود را در رشتۀ ریاضیات و فیزیک از دانشگاه عبری[۱۲] بیت‌المقدس، و در ۱۹۷۸ دانشنامۀ کارشناسی ارشد خود را در رشتۀ سیستم‌های مهندسی اقتصادی[۱۳] از دانشگاه استنفوردِ[۱۴] امریکا، گرفت. در ۱۹۵۹، به عضویت نیروهای دفاعی رژیم صهیونیستی درآمد و در جریان خدمت نظام نام عبری باراک (آذرخش) را اختیار کرد. در ۱۹۷۲، رهبری گروهی از نیروهای ضربت را برعهده داشت که در پوشش عده‌ای مکانیک به هواپیمای مسافربری بلژیکی یورش بردند. او همچنین از جمله طراحان اصلی عملیات ۱۹۷۶ انتبه[۱۵] بود. باراک رئیس ادارۀ اطلاعات ارتش[۱۶] (۱۹۸۳ـ۱۹۸۶)، رئیس فرماندهی ارتش[۱۷] (۱۹۸۶ـ۱۹۸۷)، معاون رئیس ستاد ارتش[۱۸] (۱۹۸۷ـ۱۹۹۱)، و سرانجام رئیس ستاد کل ارتش[۱۹] اسرائیل (۱۹۹۱ـ۱۹۹۴) بود، و در مقام اخیر، در اجرای نهایی معاهدۀ صلح ۱۹۹۴ با اردن مشارکت داشت. در جریان تهاجم گسترده و وحشیانۀ رژیم اشغالگر قدس به مردم غزه در مارس ۲۰۰۸، وی به‌عنوان وزیر جنگ رژیم صهیونیستی، از ایجاد هولوکاست واقعی برای ملت فلسطین خبر داد و نسل‌کشی فلسطینیان را رهبری کرد.
- ↑ Ehud Brog
- ↑ Labour party
- ↑ One Israel
- ↑ Golan Heights
- ↑ West Bank
- ↑ Yitzhak Rabin
- ↑ Shimon Peres
- ↑ Knesset
- ↑ Gesher
- ↑ Meimad
- ↑ Kibbutz Mishmar Hasharon
- ↑ Hebrew University
- ↑ Economic Engineering Systems
- ↑ Stanford University
- ↑ Entebbe
- ↑ Chief of Military Intelligence
- ↑ Chief of Military Command
- ↑ Deputy Chief of Staff
- ↑ Chief of the General Staff