میران شاه گورکانی، جلال الدین ( ـ۸۱۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

میرانْ‌شاه گُورْکانی، جلال‌الدین ( ـ۸۱۰ق)

شاهزادۀ‌ گورکانی. ‌پسر امیرتیمور بود و به‌ دستور پدر‌، پیرک‌ پاشا، از فرزندان‌ طغا تیمور‌خان‌، را در خراسان‌ سرکوب‌ و آن‌جا را آرام‌ کرد (۷۸۱ق). در جنگ‌ برضد غوریان‌ شرکت‌ داشت‌ و با سرکوب‌ حاجی‌ بیگ‌، طوس‌ را نیز تصرف‌ کرد (۷۹۱ق). میران‌شاه‌ در حالی‌ که‌ از سوی‌ تیمور مأمور فتح‌ مناطق‌ هولاکو بود، از اسب‌ به‌ زیر افتاد و دچار اختلال حواس‌ شد (۷۹۸ق) و پس‌ از حملۀ‌ ناموفق‌ به‌ بغداد به‌ تبریز برگشت‌ و به‌ عیش‌ونوش‌ پرداخت‌ و از امور مملکت‌ غافل‌ شد. امیرتیمور مدتی‌ او را در بند کرد، اما در زمان‌ فتح‌ بغداد، حکومت‌ آذربایجان‌ را به‌ او‌ داد. بعد از مرگ‌ تیمور، با وجود پریشان‌‌حالی‌، بر سر جانشینی جنگید. وی که تا ۸۱۰ق، بر آذربایجان‌ حکمفرمایی‌ می‌کرد،‌ سرانجام‌ به‌‌دست‌ قرایوسف‌ ترکمان‌ کشته‌ شد.