حاتم اصم، حاتم بن عنوان ( ـ بلخ ۲۳۷ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حاتم اَصَمّ، حاتم بن عُنوان ( ـ بلخ ۲۳۷ق)

حاتم بن عنوان حاتم اصم
درگذشت بلخ ۲۳۷ق
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی عالم تصوف

از قدمای مشایخ صوفیۀ خراسان. رسوم و آداب طریقت را از محضر شقیق بلخی فراگرفت و خود استاد احمد بن خضرویه بود. از آن‌جا که برای نشنیدن موضوعی خود را به سنگین‌گوشی زد، او را حاتم اَصَمّ (سنگین‌گوش) نامیده‌اند. به بغداد سفر کرد و به صحبت احمد بن حنبل رسید. کلمات عارفانۀ بسیاری از او نقل شده است، ازجمله گویا تقسیم موت به چهار قسم ابیض، اسود، احمر، و اخضر را نخستین‌بار او مطرح کرده است.