بابایونس، خدای دادزاده (ختلان ۱۸۷۰ـ۱۹۴۵)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

خدای دادزاده بابایوُنِس (ختلان ۱۸۷۰ـ ۱۹۴۵)

شاعر تاجیکستانی. به مدرسه نرفت و سرودن شعر را از میرزا قربان، شاعر مردمی، آموخت. از ۱۹۱۶ تا ۱۹۱۹ برای کار اجباری در پشت جبهه به روسیه فرستاده شد و چون بازگشت در زادگاهش به کشاورزی پرداخت. در ۱۹۴۱ به عضویت کانون نویسندگان شوروی درآمد.

از اشعار عامیانۀ او شعر و داستان‌ها (۱۹۴۱)، محبت خلق (۱۹۵۱) و سرودهای حافظ را می‌توان نام برد.