وودورث، رابرت (۱۸۶۹ـ۱۹۶۲)
| رابرت وودورث Robert Woodworth | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۶۹م |
| درگذشت | ۱۹۶۲م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه هاروارد |
| شغل و تخصص اصلی | روان شناس |
| سمت | استاد روان شناسی دانشگاه کورنل و رییس انجمن روان شناسی امریکا |
| آثار | روان شناسی تجربی (۱۹۳۸)؛ مکاتب روان شناسی معاصر (۱۹۳۱)؛ پویایی های رفتار (۱۹۵۸) |
| گروه مقاله | روانشناسی و روانپزشکی |
| جوایز و افتخارات | دریافت نخستین جایزه طلایی بنیاد روان شناسی امریکا در ۱۹۵۶، به پاس خدمات ارزشمندش در یکپارچه سازی و سازماندهی علم روان شناسی |
وودْوِرْث، رابِرت (۱۸۶۹ـ۱۹۶۲)(Woodworth, Robert)
روانشناس امریکایی. در مطالعۀ تفاوتهای فردی در یادگیری، همکار ادوارد تورندایک[۱] بود و سپس کوشید که برای سنجش ثبات هیجانی[۲] آزمونهایی عینی تنظیم کند. هرچند سهم او در تحقیقات روانشناسی محدود بود، شماری درسنامۀ عمومی در زمینۀ روانشناسی تألیف کرد. وودوُرث در دانشگاه هاروارد درس خواند، با ویلیام جیمز[۳] کار کرد، و در دانشگاه لیورپول دستیار چارلز شرینگتون[۴]، فیزیولوژیست انگلیسی، بود. در ۱۹۰۹، پس از بازگشت به ایالات متحده امریکا، استاد روانشناسی دانشگاه کورنل و در ۱۹۱۴ رئیس انجمن روانشناسی امریکا شد. او در ۱۹۵۶، به پاس خدمات ارزشمندش در یکپارچهسازی و سازماندهی علم روانشناسی، نخستین جایزۀ طلایی بنیاد روانشناسی امریکا[۵] را دریافت کرد. ازجمله آثار اوست: روانشناسی تجربی[۶] (۱۹۳۸)؛ مکاتب روانشناسی معاصر[۷] (۱۹۳۱)؛ پویاییهای رفتار[۸] (۱۹۵۸).