کاسترو، رایول (۱۹۳۱)
کاسْترو، رائول (۱۹۳۱)(Castro, Raúl)
| رائول کاسْترو Raúl Castro | |
|---|---|
| زادروز |
1931م |
| ملیت | کوبایی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| خویشاوندان سرشناس | فیدل کاسترو (برادر) |
رئیس‌جمهور کوبا از سال ۲۰۰۸ و برادر کهتر فیدل کاسترو. وی قبلاً معاون اول شورای وزیران، دبیر دوم دفتر سیاسی کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست کوبا، ارتشبد ارشد در نیروهای مسلح، و شخص دوم در سلسله‌مراتب فرماندهی کل نیروهای آن کشور بود. در دسامبر ۲۰۰۶ نخست‌وزیر و در ۳۱ ژوئیۀ همان سال، به‌سبب بیماری فیدل کاسترو، موقتاً رئیس شورای دولتی کوبا شد. رائول در مدرسه‌ای یسوعی درس خواند، امّا به دانشگاه نرفت. در ۱۹۵۳ به جنبش ۲۶ ژوئیه پیوست و در حمله به پادگان مونکارا شرکت داشت و بعد از دستگیری ۲۲ماه به زندان افتاد. مدتی در مکزیک تبعید بود و همان‌جا با ارنستو چه‌گوارا آشنا شد و او را به محفل انقلابی فیدل کاسترو کشاند. در ماجرای کشتی گرانما نقش داشت (۱۹۵۵) و در سفر به کشورهای بلوک شرق، با کاگ‌ب ارتباط دائم برقرار کرد. در نبردهای کوهستانی سیرا مائسترا از فرماندهان ارتش انقلابی بود و پس از سرنگونی باتیستا بر اعدام نظامیان وفادار به او نظارت داشت. از زمان تأسیس حزب کمونیست کوبا (۱۹۶۵) دبیر دوم دفتر سیاسی آن حزب شد. رائول از ۱۹۵۹ تاکنون وزیر نیروهای مسلح انقلابی کشورش بوده است. پس از فروپاشی شوروی و قطع کمک‌های مالی به کوبا، وی برادرش فیدل را به اجرای اصلاحات در بازار کشاورزی تشویق کرد و این اصلاحات بر بهبود اوضاع اقتصادی کشورش تأثیر مثبت گذاشت.