کاشف الغطاء، شیخ موسی ( ـ نجف ۱۲۴۱/۱۲۴۳ق)
کاشِف‌الغِطاء، شیخ موسی ( ـ نجف ۱۲۴۱/۱۲۴۳ق)
مرجع تقلید امامیّه، فرزند ارشد شیخ جعفر کاشف‌الغطاء. نزد پدر و کسانی چون شیخ اسدالله کاظمی (صاحب مقابیس) درس خواند. سید عبدالفتاح مراغی (صاحب عناوین)، ملاعلی قائنی، ملاصالح مازندرانی جوربایی، ملا عبد‌الوهاب قزوینی و سید ابوالحسن عاملی موسوی از شاگردان او بودند. پدر، او را در فقاهت بر همه معاصران، ترجیح می‌داد. از این‌رو، پس از پدر به مرجعیت رسید؛ اما او فتوی داده بود که بقای بر تقلید پدرش واجب است. مهم‌ترین اثر او حاشیه‌ای است بر رسالۀ عملیۀ پدر، با نام منیة‌الراغب فی شرح بغیة‌الطالب. این اثر را به‌طور مزجی همراه با متن عرضه کرده بود تا کسانی که به فتوای او بر تقلید پدرش باقی ماندند، به متن مراجعه کنند. الدررالجعفریه فی فقه‌الامامیه دیگر اثر اوست. درس‌های او را صاحب عناوین تقریر می‌کرد. گویا صاحب عناوین در تحریر عناوین‌الاصول نیز از درس‌های او بسیار سود برده بود.