مجددی، فضل عمر ( ـ۱۳۷۲ق/۱۹۵۲)
مُجَدّدی، فضل عمر ( ـ۱۳۷۲ق/۱۹۵۲)
(ملقب به نورالمشایخ) از علمای متنفذ و مجاهد افغانستان، از تبار شیخ احمد سرهندی (۹۷۱ـ۱۰۲۴ق)، صوفی نامدار شبه‌قاره و فرزند شاه غلام قیوم. فضل عمر همراه برادرش، فضل محمد مجددی ملقب به شمس‌المشایخ از رهبران مبارزه با انگلستان (۱۹۱۹) در ایالت وزیرستان بود. پس از امضای قرارداد ترک مخاصمه با انگلستان در ۱۹۲۱ توسط امیر امان‌الله‌خان و بی‌توجهی به اعتراض مردمِ سرحدات افغانستان، فضل عمر همراه با برادرش نامه‌ای به شاه نوشتند و در مورد اقدامات سازش‌کارانه‌اش به وی هشدار دادند. نامۀ آن‌ها اثر مطلوبی درپی داشت. در ۱۳۴۲ق/۱۹۲۴ وی از سوی امیر مأمور آشتی علما و مردم «خوست» با دولت گردید اما او پنهانی آن‌ها را تشویق به مخالفت با دولت کرد لذا دستگیر شد و با وساطت برادرش به جای زندان، تبعید گردید. فضل عمر در هند ساکن شد و هستۀ مخالفت با امان‌الله‌خان را در نزدیکی سرحدات افغانستان تشکیل داد و به مهم‌ترین خطر برای امیر تبدیل گردید. وی پس از امان‌الله‌خان، پیشنهاد بازگشت را از بچه سقا نپذیرفت. در دورۀ محمدنادرخان در افغانستان چندین سِمت عالی و وزارت را عهده‌دار بود تا این‌که در ۱۹۳۱ رسماً استعفا داد. محمد ظاهرشاه برای سکونت وی قلعه‌ای ساخت و فضل عمر در همان‌جا درگذشت.