نواب صفوی ، مجتبی (تهران ۱۳۰۲ـ همان جا ۱۳۳۴ش)
نَوّاب صَفَوی، مجتبی (تهران ۱۳۰۲ـ همان‌جا ۱۳۳۴ش)
(با نام اصلی: سید مجتبی میرلوحی، معروف به نواب صفوی) انقلابگر ایرانی و رهبر جمعیت فداییان اسلام. در دبستان حکیم نظامی و مدرسۀ آلمانی‌ها درس خواند و در ۱۳۲۲ش استخدامِ شرکت نفت شد و سپس برای تحصیل دینی به حوزۀ علمیۀ نجف رفت. با مطالعۀ یکی از آثار احمد کسروی که در آن به امامان معصوم(ع) توهین و از این‌رو از نظر بعضی مراجع، مرتد شناخته شده بود، برای متقاعدکردن و یا بازداشتن وی از مخالفت با تشیع، به ایران آمد اما درپی ترور نافرجام کسروی در ۱۳۲۴ش دستگیر و زندانی شد. پس از آزادی، در سال ۱۳۲۵ش «جمعیت فداییان اسلام» را تشکیل داد و به سازمان‌دهی چند ترور سیاسی پرداخت. در تیر ۱۳۳۰ش و در دولت مصدق دستگیر و زندانی شد. نَوّاب در ۱۳۳۲ش برای شرکت در «کنگره اسلامی قدس» عازم بیت‌المقدس گردید. پس از ترور نافرجام حسین علاء، نخست‌وزیر وقت ایران، در ۱۳۳۴ش، نَوّاب همراه دیگر اعضای مُؤثّر جمعیت فداییان اسلام دستگیر پس از محکوم‌شدن به اعدام در دادگاه نظامی در دی‌ماه همان سال تیرباران شد. جنازۀ او را نخست در مسگرآباد تهران و سپس مخفیانه در قم به‌خاک سپردند. کتاب جامعه و حکومت اسلامی از آثار اوست.