فراگونار، ژان ـ اونوره (۱۷۳۲ـ۱۸۰۶)

فِراگونار، ژان ـ اونورِه (۱۷۳۲ـ۱۸۰۶)(Fragonard, Jean-Honore)

تابلوي دختر جواني در حال مطالعه، اثر فراگونار

نقاش فرانسوی. همچون استادش فرانسوا بوشه، از نمایندگان برجستۀ شیوۀ روکوکو بود. مضامین شوخ‌طبعانه و اغلب شهوانی آثارش در تابلوی پیش‌آمدهای دل‌انگیز تاب‌بازی (ح ۱۷۶۶؛ مجموعۀ والاس، لندن) مشهود است. مادام دو پومپادور از حامیان او بود. گسترۀ آثار فراگونار مضامین بسیار متنوعی را دربر‌می‌گیرد، ازجمله تابلوهایی در شیوۀ فاخر، چنان که در پردۀ کورِّسوس و کالیرهو (۱۷۶۵؛ لوور، پاریس) مشاهده می‌شود؛ بدیع‌ترین ضیافت‌های عاشقانه و صحنه‌های رویاییِ روستایی؛ مناظر شاعرانه؛ و اجرای پرنشاط و زیبای صحنه‌های زندگی روزمّره، ازجمله تابلوی تربیت خوب همه کار می‌کند (ح ۱۷۸۰؛ سائو پائولو، برزیل)، که بازنمودی است از احساس خوش دوران کودکی. در انواع اسلوب‌ها توانمند بود ازجمله در رنگ‌و‌روغن، پاستل، مینیاتور، چاپنقش تیزابی، آب‌مرکّب، و طراحی با مداد گچی. فراگونار شش ماه نزد ژان باپتیست شاردن، سپس نزد فرانسوا بوشه هنر آموخت. در ۱۷۵۲ جایزۀ رم را دریافت کرد. از ۱۷۵۶ تا ۱۷۶۱ در ایتالیا به‌سر برد، و از هنر تیه‌پولو تأثیر گرفت. آفرینش هنری‌اش در دوران انقلاب فرانسه در ۱۷۸۹ متوقف ماند. پانزده سالِ پایانی عمر را در دو شهر گراس و پاریس به‌سر برد، و با آن‌که با ژاک لوئی داوید طرح دوستی ریخت، خود از نقاشی‌کردن دست کشید؛ گویی چنین می‌پنداشت که هنرش با روند تاریخیِ دوران انقلاب فرانسه همخوانی ندارد.

 

---