دوو، کریستیان رنه دو (۱۹۱۷)
| کریستیان رنه دو دوو Christian René de Duve | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۷م |
| درگذشت | 2013م |
| ملیت | بلژیکی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در پزشکی لوون بلژیک |
| شغل و تخصص اصلی | زیست شیمی دان |
| گروه مقاله | پزشکی |
| جوایز و افتخارات | برنده جایزه نوبل پزشکی (۱۹۷۴) |
دووْ، کریسْتیان رُنِه دو (۱۹۱۷-2013م)(Duve, Christian René de)
زیست‌شیمی‌دان بلژیکی، زادۀ انگلستان. با آلبرت کلود[۱] و جورج پالاد[۲]، به‌سبب تحقیق در زمینۀ تعیین ساختار و عملکرد اندامک‌های یاخته‌ای، به‌‌ویژه ساختار و کار لیزوزوم‌ها[۳] (اندامک‌های یاخته‌ای دارای آنزیم‌های گوارشی یاخته)، به جایزۀ نوبل پزشکی ۱۹۷۴ دست یافت. او با استفاده از روش پالاد[۴] یا سانتریفوژ افتراقی[۵] تک‌تک اجزای درونی یاخته‌های ترشحی[۶]، به‌‌ویژه نقش تک‌تک اندامک‌های یاخته‌ای[۷]، را در تولید آنزیم‌های مترشح از یاخته‌ها بررسی کرد. طی این پژوهش‌ها، اندامک‌های کوچک دارای غشایی معروف به لیزوزوم، را کشف کرد. این اندامک‌ها حاوی آنزیم‌هایی‌اند که قابلیت شکستن ساختارهای زاید درون یا بیرون یاخته را دارند. این امر برای ساخت اجزای مفید مهم است. بنابراین، لیزوزوم‌ها در تجدید سازمان یاخته‌ها و بافت‌ها نقش مهمی ایفا می‌کنند. آنچه در دستگاه عصبی[۸] و تکوین جنین[۹] رخ می‌دهد نمونه‌ای از این تجدید سازمان است. دوو در ساری[۱۰] زاده شد و در ۱۹۴۷، برای تحصیل پزشکی در لووَن[۱۱] به بلژیک رفت. در ۱۹۵۱ استاد زیست‌شیمی شد. در ۱۹۶۲، به نیویورک رفت و استاد زیست‌شیمی دانشگاه راکفلر[۱۲] شد. اکنون استاد بازنشسته و افتخاری دانشگاه‌های لووَن و راکفلر است.