باتلر، بنجامین (۱۸۱۸ـ۱۸۹۳)
باتلِر، بِنجامین (۱۸۱۸ـ۱۸۹۳)(Butler, Benjamin)
نظامی و سیاستمدار امریکایی. در جنگ داخلی[۱] افسر داوطلب در جبهۀ ایالات شمالی بود. در دهه‌های ۱۸۶۰ و ۱۸۷۰ عضو کنگره و در ۱۸۸۲ فرماندار منتخب ماساچوست[۲] بود. زادۀ دیرفیلد[۳]، نیوهمپشر[۴]. کارش را با وکالت آغاز کرد (۱۸۴۰) و وکیل جزایِ برجسته‌ای شد. در ۱۸۵۳ عضو مجلس نمایندگان ایالتی و در ۱۸۵۹ عضو مجلس سنای ایالتی از حزب دموکرات شد. در جنگ داخلی در رأس سپاهی بر نیواورلئان[۵] تاخت و در یکم مه ۱۸۶۲ آن‌جا را تصرف کرد. به‌سبب سرپیچی از دستورهای ژنرال یولیسیز گرانت[۶] در حمله به فورت فیشرِ[۷] ویلمینگتون[۸] از ارتش اخراج شد و عمر زندگی نظامی‌اش به پایان رسید. پس از جنگ به ماساچوست بازگشت و از حزب جمهوری‌خواه به کنگره راه یافت (۱۸۶۷ـ۱۸۷۹ جز ۱۸۷۵ـ۱۸۷۷). در ۱۸۷۹ دوباره به دموکرات‌ها پیوست. در ۱۸۸۴ نامزد ریاست‌جمهوری‌ِ احزاب ضدانحصار[۹] و گرین‌بک[۱۰] بود.