بیالیک، خایم ناخمان (۱۸۷۳ـ۱۹۳۴)

بیالیک، خایْم ناخمان (۱۸۷۳ - ۱۹۳۴) (Bialik, Chaim Nachman)

خایم ناخمان بیالیک

شاعر، نویسنده، و مترجم یهودی، زادۀ اوکراین. شهرت ادبی‌اش را با انتشار طلبۀ تلمود تثبیت کرد و سرانجام در مقام بزرگ‌ترین شاعر جدید یهودی شناخته شد. مقاله‌نویس، نویسندۀ داستان کوتاه، و ویراستار نیز بود. با ترویج زبان عبری و اعلام جرم برضد رفتار غیرانسانی، در طول زندگی‌اش در مقام یکی از «فرزانگان اودسا» و سخنگوی غیررسمی یهودیان اروپای شرقی همواره تأیید و تحسین شد. از ۱۹۲۴ در فلسطین زندگی کرد و پس از چندسال تدریس در یک مدرسۀ تلمودی ساکن اودسا شد (۱۹۰۰)؛ و پیش از نقل مکان به فلسطین، از ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۴ مقیم برلین بود.

شعر بیالیک نشان‌دهندۀ آرزوها و ناکامی‌های زندگی یهودیان اروپای شرقی در زمانی بود که فروپاشی سنت‌ها و مهاجرت دسته‌جمعی به امریکا نظام کهن را تغییر می‌داد. به‌ویژه، شعرِ «در شهر کشت و کشتار» (۱۹۰۳)، که پس از یک قوم‌کشی سروده بود، احساسات تند صهیونیستی را برانگیخت.

بیالیک بسیاری از آثار کلاسیک جهان را به عبری ترجمه کرد که دون کیشوت، اثر سروانتس، و ویلهلم تِل اثر شیلر ازجملۀ این متون بودند. در تأسیس شرکت انتشاراتی دِویر نیز همکاری کرد.