بینه، آلفرد (۱۸۵۷ـ۱۹۱۱)

بینه، آلفرِد (۱۸۵۷ـ۱۹۱۱)(Binet, Alfred)

بينه، آلفرِد

روان‌شناس فرانسوی، تنظیم‌کنندۀ نخستین آزمون‌های هوش در ۱۹۰۵. این آزمون‌ها به‌گونه‌ای تنظیم شده بودند که پاسخگویی به بالاترین سطح از آزمون‌های درجه‌بندی‌شده، نشان‌دهندۀ سن عقلی کودک بود. مثلاً اگر کودکان بالای دوازده سال موفق به تکمیل آزمون می‌شدند، اما کودکان زیر دوازده سال قادر به این کار نبودند، گفته می‌شد که آزمون نشان‌‌دهندۀ سن عقلی دوازده است. این آزمون‌ها که با مشارکت تئودور سیمون منتشر شد، بعدها با تغییراتی در آن‌ها توسط اشخاص مختلف رواج عام یافت. بینه در نیس به‌دنیا آمد، در پاریس عصب‌شناسی و روان‌شناسی خواند، در ۱۸۹۵ به سِمَت مدیر آزمایشگاه روان‌شناسی فیزیولوژیک دانشگاه سوربون منصوب شد، و با همکاری هانری بونیس نخستین مجلۀ روان‌شناسی فرانسوی را تأسیس کرد. او چندین کتاب دربارۀ فرآیندهای ذهنی و توانایی استدلال نوشت، که مطالعۀ تجربی هوش (۱۹۰۳) از آن جمله است. افزون بر آن، آزمون‌هایی ابداع کرد که پاسخ‌های آزمودنی به محرک‌های بینایی، مانند لکه‌های جوهر و تصاویر، را تفسیر می‌کرد و در واقع شکل ابتدایی برخی از آزمون‌های شخصیت جدید است.