بیسمارک، مجمع الجزایر
بیسْمارک، مَجْمَع‌الجَزایِر (Bismarck Archipelago)
گروهی متشکل از ۲۰۰ جزیره در جنوب غربی اقیانوس آرام، و بخشی از پاپوآ گینۀ نو[۱]، با ۴۹,۶۶۰ کیلومتر مربع مساحت. بزرگ‌ترین جزیرۀ آن نیوبریتن[۲] است. جمعیت این جزایر را غالباً پاپوایی[۳]ها تشکیل می‌دهند. نیوبریتن (با نام سابق نوی پومِرن[۴]، با ۳۸,۸۵۰ کیلومتر مربع مساحت) و نیو ایرلند[۵] (با نام سابق نوی مِکْلِنبورگ[۶]، با ۷,۷۶۹ کیلومتر مربع مساحت) جزایر اصلی را تشکیل می‌دهند و با تنگۀ سنت جورج[۷] از یکدیگر جدا می‌شوند؛ تنگۀ دَمْپیر[۸] نیو بریتن را از گینۀ نو[۹] جدا می‌کند. لاونگای[۱۰]، با نام سابق نوی‌هانوفر[۱۱]، با ۱,۳۷۲ کیلومتر مربع مساحت در نزدیکی منتهی‌الیه شمال غربی نیو ایرلند قرار دارد و با شبکۀ پرپیچ و خمی از تپه‌های دریایی[۱۲] از آن جدا می‌شود. مجمع‌الجزایر بیسمارک، جزیره‌‌های دیوک آو یورک[۱۳]، آدمیرالتی[۱۴]، و ۱۰۰ جزیرۀ کوچک‌تر را در خود جا داده است. این مجمع‌الجزایر[۱۵] که ساختاری مرجانی[۱۶] و آتشفشانی دارد، کوهستانی و پوشیده از جنگل است و خاکی بسیار حاصل‌خیز دارد.