قیر

قیر (bitumen)

در دو مفهوم به‌کار می‌رود: ۱. آمیزۀ ناخالصی از هیدروکربن‌ها، شامل نهشته‌هایی ازجمله نفت، آسفالت و گازِ طبیعی. گاهی این واژه به نوع نرمی از قیر منحصر می‌شود که در آسفالت به‌کار می‌رود. قیر جامد، که در طبیعت یافت می‌شود، ممکن است باقی‌ماندۀ تبخیر نفت ‌باشد. چنانچه تبخیر از حوضچه یا دریاچه نفتی صورت گیرد، باقی‌مانده ممکن است دریاچۀ آسفالتی یا قیری تشکیل دهد، دریاچۀ قیری‌ ترینیداد از این جمله است. در عهد باستان قیر را به‌‌جای ملاط، و در مصر برای مومیایی‌‌کردن به‌کار می‌بردند. ۲. ماده‌ای چسبناک و سیاه که در سرما سفت و در گرما مایع می‌شود و برای جلوگیری از نفوذ آب به منزلۀ پوشش بام و جاهای دیگر به‌کار می‌رود. در قدیم به عنوان عایق برای درزگیری کشتی‌های چوبی مورد استفاده بود.

 

---