بلوم، لیون (۱۸۷۲ـ۱۹۵۰)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(تغییرمسیر از Blum, Leon)

بِلوم، لئون (۱۸۷۲ـ۱۹۵۰)(Blum, Leon)

بِلوم، لئون

سیاستمدار سوسیالیست فرانسوی، رهبر پارلمانی بخش فرانسوی بین‌الملل کارگری[۱] در دورۀ بین جنگ جهانی اول و دوم و نخستین نخست‌وزیر سوسیالیست فرانسه (۱۹۳۶ـ۱۹۳۷) در زمان حکومت جبهۀ خلق[۲]. دولت او قانون پرداخت حقوق در ایام تعطیلات و ۴۰ ساعت کار در هفته را در فرانسه عرضه کرد. در ۱۹۳۸ و ۱۹۴۶ مجدداً به مقام نخست‌وزیری رسید. بلوم در مقام نخست‌وزیر، رهبر ائتلاف رادیکال سوسیالیستی بود که کمونیست‌ها در پارلمان از آن حمایت می‌کردند. او ضمن

لیون بلوم
Leon Blum
زادروز ۱۸۷۲ م
درگذشت ۱۹۵۰ م
ملیت فرانسوی
تحصیلات و محل تحصیل دانش آموخته رشته حقوق
شغل و تخصص اصلی سیاستمدار
گروه مقاله تاریخ جهان

مذاکره با کارفرمایان و اتحادیه‌های کارگری، در زمینۀ توافق‌های ماتینْیون[۳] دربارۀ حقوق و شرایط کار به تفاهم رسید. این توافق‌ها به موج خودجوش اشغال کارخانه‌ها پایان داد که براثر پیروزی جناح چپ در انتخابات ژوئن ۱۹۳۶ شکل گرفته بود. بلوم، کنترل بانک فرانسه[۴] را در اختیار دولت قرار داد و صنعت اسلحه‌سازی را ملی کرد. از دیگر اقدامات بحث‌انگیز بلوم، اتخاذ سیاست عدم مداخله در جنگ داخلی اسپانیا[۵] بود. در مقام نخستین نخست‌وزیر یهودی فرانسه، در معرض حملات زهرآگین ضد یهود راست‌های افراطیِ آن کشور بود. بلوم، که در سپتامبر ۱۹۴۰ به‌دستور مقامات دولت ویشی[۶] دستگیر و زندانی شده بود، درپی تعطیل‌شدن جلسۀ محاکمه‌اش در دادگاه ریوم[۷] (۱۹۴۲)، به بوخنوالد[۸] تبعید شد. متفقین در ۱۹۴۵ او را آزاد کردند. بلوم در خانواده‌ای یهودی از طبقۀ متوسط به‌دنیا آمد و دانش‌آموخته رشتۀ حقوق و عضو شورای دولتی[۹] بود. تحت تأثیر ژان ژورس[۱۰] درخلال قضیۀ دریفوس[۱۱] در اواخر دهۀ ۱۸۹۰، به سوسیالیسم گروید. در کنگرۀ ۱۹۲۰ حزب تور[۱۲]، رهبریِ جناح اقلیتی را برعهده داشت که با پیوستن حزب به بین‌الملل سوم[۱۳] مخالف بودند. بلوم در مقام نمایندۀ منتخبِ بخش فرانسوی بین‌المللی کارگری (۱۹۱۹ـ۱۹۴۰)، چنین استدلال می‌کرد که سوسیالیست‌ها باید بین «اِعمال قدرت» (با برنامۀ محدود برای اصلاحات در زمان بحران ملی) و «کسبِ قدرت» (به‌دست‌آوردن اختیار برای تجدید سازمان جامعه براساس نظرات سوسیالیستی) تمایز قایل شوند.

 


  1. (Section Française de l’Internationale Ouvrière (SFIO
  2. Popular Front
  3. Matignon
  4. Bank of France
  5. Spanish Civil War
  6. Vichy
  7. Riom
  8. Buchenwald
  9. Conseil d’Etat
  10. Jean Jaurès
  11. Dreyfus affaire
  12. Tours
  13. Third International