عروسی خون
عروسی خون (Bodas de sangre)
نمایش‌نامه‌ای در سه پرده و هفت تابلو به اسپانیایی از فدریکو گارسیا لورکا، اجرا شده در ۱۹۳۳. نمایش‌نامه با طرح و توطئه‌ای ساده و در یک موضوع روایت می‌شود. دختر در روز عروسی‌اش عشق پیشین خود، لئوناردو، را می‌بیند. عشقی که به‌زعم آنان از میان رفته بود و هریک را برای رهایی از آن به ازدواج کشانده بود، بار دیگر آن دو را شعله‌ور میکند. دختر در همان شب عروسی با لئوناردو می‌گریزد، اما نامزد دختر آن‌ها را می‌یابد، لئوناردو را می‌کُشد و خود نیز براثر زخم‌های وارده می‌میرد. عروسی خون بیان تقدیر و سرنوشتی است که رهایی از آن ممکن نیست و هیچ چیزی نمی‌تواند آن را تغییر دهد. شخصیت‌های این نمایش‌نامه، چون دیگر آثار نمایشی لورکا، همگی تسلیم سنت شرافت و قدرت آیین بدوی و همواره با اشک و تمنا و خون دست به گریبان‌اند. با این همه، شخصیت اصلی نمایش‌نامه مادر است که بر جنازۀ خونین پسر دامادش، چکیدۀ حرف‌های لورکا را در عروسی خون بیان میکند. دو جنبۀ مهم تغزل و واقع‌گرایی در این نمایش‌نامه، جایگاه لورکا را هم در مقام شاعر و هم در مقام نمایش‌نامه‌نویس تثبیت کرد. از میان ترجمه‌های فارسی عروسی خون، ترجمۀ احمد شاملو مشهورتر است.