بوآلو دپریو، نیکلا (۱۶۳۶ـ۱۷۱۱)
بوآلو دِپْرِئو، نیکُلا (۱۶۳۶ـ۱۷۱۱)(Boileau Despréaux, Nicolas)
شاعر و منتقد فرانسوی. پس از انتشار یک سلسله طنزهای جدید، با انتشار کتاب مکتوبات[۱] (۱۶۶۹ـ۱۶۷۷)، همراه با ژان راسین[۲]، نمایشنامهنویس فرانسوی، در ۱۶۷۷ به سِمَت تاریخنگار سلطنتی منصوب شدند. ازجمله آثار بعدی او عبارتاند از فن شعر[۳] (۱۶۷۴) و حماسۀ هجوآمیز رحل[۴] (۱۶۷۴ـ۱۶۸۳). بوآلو در پاریس بهدنیا آمد. در سوربون[۵] نخست الهیات و سپس حقوق خواند و در ۱۶۵۶ وکیل مدافع شد، اما بعد به ادبیات روآورد. از دوستان نزدیک راسین، مولیر[۶]، و لافونتن[۷] بود و در ۱۶۸۴ به عضویت فرهنگستان فرانسه برگزیده شد. اصول نقد ادبی که بوآلو در طنزهای خود وضع کرده و آنها را در فن شعر نیز بازگو کرده است بر اصول نقد ادبی عصر یونان باستان استوارند. دانشمندان عصر جدید فن شعر را غالباً بیان دیدگاههای رایج آن زمان میدانند تا بیان اندیشههای اصیل خود او، با این وجود نفوذ بوآلو در قرن ۱۸ چشمگیر بوده است.