بالجر، جیم (۱۹۳۵)

بالْجِر، جیم (۱۹۳۵)(Bolger, Jim)

(نام اصلی: جیمز برندن بالجر) سیاستمدار عضو حزب ملی نیوزیلند، از ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۷ نخست‌وزیر آن کشور. دولت او روابطِ از پیش تیره‌‌شدۀ نیوزیلند با ایالات متحد را بهبود بخشید و اقتصاد کشور را نیز رونق داد، اما ناتوانی دولت وی از عملی‌کردن وعده‌های انتخاباتی، به‌ویژه در زمینۀ خدمات رفاهی، منجر شد که پشتیبانی از حزب ملی در انتخابات سراسری نوامبر ۱۹۹۳ به‌شدت کاهش یابد، و دولت این حزب فقط با اکثریت یک رأی بار دیگر انتخاب شود. انتخابات سراسری اکتبر ۱۹۹۶، که برای نخستین‌بار طبقِ شیوۀ چندعضوی تقسیم کرسی‌ها به نسبت آرا بود، نتیجۀ قطعی نداد و بالجر ناچار حکومتی ائتلافی با شرکت وینستون پیترز، رهبر اولین حزب نیوزیلند، تشکیل داد و او را معاون خود کرد. در نوامبر ۱۹۹۷، از نخست‌وزیری کناره گرفت و جای خود را به وزیر حمل و نقل خودش جِنی شیپلی سپرد که شورش عناصر جناح راست حزب ملی را برضد او هدایت کرده بود. بالجر که کشاورز موفقی بود، در دهۀ ۱۹۶۰ به حزب محافظه‌کار ملی پیوست و در ۱۹۷۲ از حوزۀ کینگ کانتری به نمایندگی پارلمان انتخاب شد. در دورۀ رهبری رابرت مولدون (۱۹۷۷ـ۱۹۸۴) مناصب مختلفی را از جمله در زمینۀ شیلات، کار، و مهاجرت در کابینه عهده‌دار بود و از مارس ۱۹۸۶ رهبری مخالفان دولت را در دست داشت. او در اکتبر ۱۹۹۰، حزب ملی را در انتخاباتی غافلگیر‌کننده در برابر حزب کارگر، به رهبری مایکل مور، به پیروزی رساند.