بونومی، ایوانو (۱۸۷۳ـ۱۹۵۲)

بونومی، ایوانو (۱۸۷۳ـ۱۹۵۲)(Bonomi, Ivanoe)

سیاستمدار سوسیالیست ایتالیایی و نخست‌وزیر آن کشور (۱۹۲۱ـ۱۹۲۲) و (۱۹۴۴ـ۱۹۴۵). مخالف به قدرت رسیدن موسولینی بود و به‌همین دلیل از سیاست کناره‌گیری کرد (۱۹۲۴)، اما پس از ۱۹۴۲ در مبارزه علیه فاشیسم نقشی محوری داشت. جانشین پیترو بادوگلیو، نخست‌وزیر ایتالیا، شد و دولت ائتلافی فراگیر ضد فاشیست را تشکیل داد. در ۱۹۴۵ به سودِ‌ چهره‌ای تندروتر به نام فروتچو پاری به ناچار از قدرت کناره گرفت. بونومی ابتدا روزنامه‌نگار بود و به عضویت پارلمان انتخاب شد (۱۹۰۹). پس از آن‌که او را از حزب سوسیالیست ایتالیا اخراج کردند (۱۹۱۲)، یک نهضت سوسیالیستی اصلاح‌طلب تأسیس کرد و بین ۱۹۱۶ و ۱۹۲۱ مناصب وزارتی مختلفی را در زمان حکومت ویتوریو اورلاندو، فرانچِسْکو نیتی، و جووانی جولیتی پذیرفت. بونومی که در اصل دانش‌آموختۀ علوم طبیعی و حقوق بود در ۱۸۹۸ حرفۀ روزنامه‌نگاری را برگزید و به نشر مقاله در روزنامه‌های آوانتی وکریتیکا سوسیالیستا پرداخت.