کتاب مردگان
کتاب مردگان (Book of the Dead)
از کتابهای مذهبی مصریان باستان، با مضمون سحر و افسانههای جادویی، معروف به کتاب روز آمدن. این کتاب در تابوت مومیایی قرار میگرفت تا او را در رسیدن به قلمرو اُزیریس[۱]، خدای عالم زیرین، راهنمایی کند. پیروان آیین اورفِهئیسم[۲] (قرنهای ۶ تا ۱پم) در جنوب ایتالیا و کرت[۳] نیز مراسم مشابهی داشتند، و ورقههایی زرین در گور مردگان خود میگذاشتند، که رهنمودهایی دربارۀ جهان پس از مرگ روی آنها حکاکی شده بود. نمونۀ بودایی باستانی آن کتاب مردگان تبت یا باردو تودول[۴] تبت[۵] است. در قرون وسطا، مسیحیان از کتابی با نام هنر مُردن[۶] برای کسب توصیههایی دربارۀ مرگ استفاده میکردند. کتابهای مرگ مصری بر پاپیروس نوشته میشد و معمولاً مُزَیَّن بود. بیشتر کتابها تصویری از قلب شخص مرده داشتند که با ترازوی حقیقت وزن میشد، تحوت[۷] نتیجه را ثبت میکرد، و هیولایی در انتظار بلعیدن قلبهای ناپاک بود. آگاهی از سحر و افسون برای سعادت پس از مرگ ضرورت داشت.