برابانت
برابانْت (Brabant)
(یا: برابانت فلاندر[۱]) دوکنشین سابق اروپای غربی، متشکل از ایالت هلندی برابانت شمالی و ایالات بلژیکی برابانت و آنتورپ[۲] بود. این ایالتها با استقلال بلژیک در ۱۸۳۰ تقسیم شدند. برابانت بلژیک کنونی از دو ایالت تشکیل شده است: برابانتِ فلاندر[۳] (با مساحت ۲,۱۰۶ کیلومتر مربع و جمعیت ۱,۰۰۴,۷۰۰ نفر در ۱۹۹۷) و برابانتِ والون[۴] (با مساحت ۱,۰۹۱ کیلومتر مربع و جمعیت ۳۴۱,۶۰۰ نفر در ۱۹۹۷). برابانت بلژیک بسیار پرجمعیت و از جنبۀ کشاورزی و صنعت غنی است. شهرهای اصلی آن عبارتاند از لووَن[۵] در برابانتِ فلاندر، نیول[۶] در برابانت والون، و بروکسل، پایتخت بلژیک. برابانت در قرون وسطا، دوکنشین مستقل بود. این دوکنشین، در اوایل قرن ۱۵، درپی ازدواج میاننژادی در بورگونی[۷] ادغام شد و پس از ازدواج ماری بورگونی[۸] با امپراتور ماکسیمیلیان اول[۹]، در ابتدا به امپراتوری اتریش و سپس در زمان حکومت شارل پنجم[۱۰] به کشور پادشاهی اسپانیا ملحق شد. این دوکنشین درخلال جنگ استقلال هلند[۱۱] تجزیه شد: برابانت شمالی به ایالتی در هلند تبدیل شد و برابانت جنوبی تا ۱۷۱۳ تحت کنترل اسپانیا و تا ۱۸۱۵ زیر نظر اتریش بود تا اینکه سراسر این منطقه به هلند ملحق شد. در ۱۸۳۰ جمعیت فرانسویزبان در جنوب هلند شورش کردند و پس از به رسمیت شناختهشدن بلژیک (۱۸۳۹)، برابانت جنوبی به این کشور محلق شد. پسر ارشد پادشاه بلژیک، دوک برابانت نامیده میشود.