برادران کارامازوف

بَرادرانِ کارامازوف (Brothers Karamazov)
رمانی از فئودور داستایوسکی، به زبان روسی، منتشرشده در ۱۸۷۹ـ۱۸۸۰. برادران کارامازوف، آخرین رمان داستایفسکی و به اعتباری شاهکار او است. رمان حول چهار شخصیت اصلی می‌چرخد: فئودور کارامازوف سالخورده و سه فرزند او، دوتا مشروع و دیگری نامشروع: میتیا که افسر ارتش است، با امیال متضاد، ایوان با افکار کلبی‌مسلکانه و نیهیلیستی، و سمردیاکوف نامشروع و هرزه‌خو که درواقع پیش‌خدمت خانه است. آلیوشای نیک‌خو و مذهبی، برادر دیگر، تماشاگری بیش نیست. سه برادر نفرتی کشنده به پدر خود دارند. سمردیاکوف که به‌قصد ایوان پی برده، پدر را می‌کشد، اما برخلاف همۀ محاسبات، این میتیا است که محکوم می‌شود چون شواهد علیه اوست. سمردیاکوف در واپسین لحظات پیش از دیوانگی می‌کوشد برای نجات میتیا به قتل اعتراف کند، اما دیر شده و میتیا به سیبری تبعید شده است. رمان، بی‌آن‌که سرنوشت شخصیت‌ها را تا به آخر پیش ببرد، در همین‌جا و به یک‌باره تمام می‌شود. برادران کارامازوف یکی از نافذترین و تحلیلی‌ترین رمان‌های قرن ۱۹ است. اروپای قرن ۱۹ این رمان را چونان دستاوردی دربارۀ اعماق روح انسان اروپایی پذیرفت. از نیچه گرفته تا فروید، نویسندگان و فیلسوفان بسیاری از این رمان تأثیر پذیرفته‌اند.