بازل، شورا
بازل، شورا (Basel, Council of)
شورای جامع کلیسا[۱]ی کاتولیک رومی که متناوباً از ۱۴۳۱ تا ۱۴۴۹م در شهر بازل تشکیل شد. تشکیل آن را امپراتور سیگیسموند[۲] از پاپ مارتینوس پنجم[۳] درخواست کرد به امید آنکه با هوسیان[۴] به توافق برسد. حاصلش توافقات پراگ[۵] (۱۴۳۶م) بود که در مقابل سوگند وفاداری[۶] به سیگیسموند، تا حدودی به کلیساهای بوهمیایی[۷] و موراوی[۸] استقلال داد. کشمکش میان دستگاه پاپی و شورا، منجربه تکفیر پاپ[۹] ائوگنیوس چهارم[۱۰] در ۱۴۳۹م و انتخاب ناپاپ[۱۱] فلیکس پنجم[۱۲] شد. «توافقات پراگ» با شناسایی رسمی اختلافات عقیدتی در میان مسیحیان نشانۀ دگرگونی بزرگی در سیاست کلیسای کاتولیک بود. حتی پیش از حصول توافقات، رابطۀ میان دستگاه پاپی و شورا سرد بود. پاپ ائوگنیوس چهارم برای جلوگیری از تلاش‌های شورا در جهت تحدید اختیارات دستگاه پاپی در ۱۴۳۷م، انتقال شورا را از بازل[۱۳] به فِرّارا[۱۴]، سپس به فلورانس[۱۵]، و در ۱۴۴۳م به رم[۱۶] (شورای فلورانس[۱۷]) اعلام کرد. فقط شمار اندکی از اعضای شورای بازل زیر بار این جابه‌جایی رفتند. اکثریت با اعلام تفوق شورا بر پاپ در بازل ماندند و اقداماتی را آغاز کردند که به تکفیر[۱۸] و عزل[۱۹] ائوگنیوس و انتخاب ناپاپ فلیکس پنجم انجامید. درنتیجۀ این اقدامات، شورا حامیان بسیاری را از دست داد و پیش از آنکه جدایی دیرپایی رخ دهد، با دامن‌زدن به استعفای فلیکس، پس از مرگ ائوگنیوس در ۱۴۴۷م و انتخاب پاپ نیکلاس پنجم[۲۰]، تسلیم نظرگاه مقامات رم شد. انحلال شورا در ۱۴۴۹م پایان‌بخش دورۀ شورایی[۲۱] بود، دوره‌ای که شوراها نفوذ روزافزونی در امور کلیسا یافته بودند.
- ↑ General Council of the Church
- ↑ Sigismund
- ↑ Pope Martin V
- ↑ Hussites
- ↑ Compacts of Prague
- ↑ oaths of loyalty
- ↑ Bohemians
- ↑ Moravians
- ↑ Pope
- ↑ Eugenius IV
- ↑ antipope
- ↑ Felix V
- ↑ Basel
- ↑ Ferrara
- ↑ Florence
- ↑ Rome
- ↑ Council of Florence
- ↑ excommunication
- ↑ deposition
- ↑ Pope Nicholas V
- ↑ Conciliar Period