دایمیو

دایْمیو (daimyo)

دايْميو

(به ژاپنی «نام بزرگ») در ژاپن فئودالی، جنگ‌سالار یا مالک بزرگی که دسته‌ای از ساموراییها را استخدام می‌کرد. در زمان جنگ، این نیروهای مسلح در اختیار شوگون قرار می‌گرفتند. دایمیو باج‌گزاری بود که مِلک او بیش از ۱۰هزار کوکو برنج، وسیلۀ اصلی مبادله، ارزیابی شده بود. تعداد دایمیوها بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ نفر بود (که برحسب اوضاع و احوال تغییر می‌کرد). آنان حکومت امپراتور و شوگون را به رسمیت می‌شناختند، ولی قوانین خاص خود را اجرا می‌کردند و در آغاز، مالیات نمی‌پرداختند؛ با وجود این، هزینۀ سنگین نگهداری سامورایی‌ها و سایر مخارج ضروری به حدی بود که در ۱۷۰۰، بدهی‌های دایمیوها ۱۰۰ برابر پول موجود در کشور ژاپن برآورد می‌شد. در فاصلۀ ۱۸۶۸ تا ۱۸۶۹ دایمیوها رسماً غیرقانونی اعلام شدند ولی در اغلب موارد به فرمانداری ایالتی رسیدند که املاکشان در آن‌جا واقع بود.

 

 

---