دارلینگتون، شهر
دارلینْگتون، شهر (Darlington)
شهر صنعتی و مرکز اداری ناحیۀ[۱] دارلینگتون در شمال شرقی انگلستان. کنار رود اسکرن[۲]. نزدیک محل تلاقی آن با رود تیز[۳]، به فاصلۀ ۵۳کیلومتری جنوب نیوکاسل[۴] قرار دارد. جمعیت آن ۱۰۰,۶۰۰ نفر است (۱۹۹۶). تا ۱۹۹۷ بخشی از بخش دارِم[۵] بود. صنایع آن عبارت‌اند از ماشین‌آلات سنگین، پل‌سازی و تولید فرآورده‌های آهنی و فولادی، کاموا، قطعات خودرو، پارچه و لوازم آشپزخانه و حمام. نخستین راه‌آهن مسافری جهان بین دارلینگتون و استاکتون[۶] در ۲۷ سپتامبر ۱۸۲۵ گشایش یافت. دارلینگتون در مرکز زمین پست تیز[۷]، در شکاف وسیعی بین خارستان[۸]های یورکشر شمالی[۹] و پنین[۱۰]، واقع شده است که گذرگاه ساحل شرقی را بین انگلستان و اسکاتلند تشکیل می‌دهد. دارلینگتون، که از قرن ۱۰م مرکز خدمات محلی و دادوستد بود، تا قرن ۱۹ به‌منزلۀ مرکز تولید پشم و نساجی توسعه یافت. با احداث راه‌آهن در قرن ۱۹ اهمیت صنعتی آن افزایش پیدا کرد. توسعۀ سریع شهر ادامه داشت و دارلینگتون به مرکز مهندسی راه‌آهن و تولید لوکوموتیو، واگن و ریل تبدیل شد. کارگاه‌های مهندسی راه‌آهن در ۱۹۶۶ بسته شدند.