داروین، چارلز گالتون (۱۸۸۷ـ۱۹۶۲)
دارْوين، چارْلْز گالْتون (۱۸۸۷ـ۱۹۶۲)(Darwin, Charles Galton)
| چارلز گالتون داروین Charles Galton Darwin | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۸۷م |
| درگذشت | ۱۹۶۲م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | ترینیتی کالج کیمبریج |
| شغل و تخصص اصلی | ریاضی دان و فیزیک دان |
| لقب | سر |
| آثار | یک میلیون سال بعد (۱۹۵۲) |
| گروه مقاله | ریاضیات، فیزیک و مکانیک |
| خویشاوندان سرشناس | چارلز داروین (پدربزرگ)، جورج داروین (پدر) |
ریاضی‌دان و فیزیک‌دان انگلیسی. نوۀ چارلز داروین[۱] و فرزند جورج داروین[۲] بود. در ۱۹۱۰، از ترینیتی کالج[۳] کیمبریج فارغ‌التحصیل شد. در منچستر، زیر نظر رادِرفورد[۴] مشغول کار شد و از ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۲، در کالج کرایست[۵] کیمبریج و از ۱۹۲۴ تا ۱۹۳۶، در دانشگاه ادینبورگ[۶] تدریس می‌کرد. از ۱۹۳۶ تا هنگام جنگ جهانی دوم، مدیر کالج کرایست بود و سپس، تا ۱۹۴۹، سرپرستی آزمایشگاه ملی فیزیک را برعهده گرفت. در ۱۹۴۲، لقب سِر گرفت. سهم اساسی او در فیزیک نظری پی‌گیری کارهای اِوالد[۷] و در نتیجه، پی‌ریزی همۀ تعبیرهای بعدی از پراش پرتو ایکس با بلورهاست. در ۱۹۲۳، با همکاری فاولر[۸]، روش داروین ـ فاولر را ابداع کرد که شالودۀ مؤثری برای کوانتوم آماری است و به‌سبب محاسبۀ مستقیم میانگین کمیت‌های فیزیکی با روش تُندترین شیب‌ها با نتایج ماکسوِل ـ بولتسمان[۹] و گیبس[۱۰] متفاوت است. همچنین، نظریۀ مکانیکی کوانتومی الکترون را تدوین کرد که کم‌وبیش با نظریۀ نسبیتی بعدی پاول دیراک[۱۱] هم‌خوان بود. در سال‌های بعد، به علم وراثت و اصلاح نژاد توجه نشان داد. مکتب نومالتوسی[۱۲] و دیدگاه بدبینانۀ او دربارۀ تبار آدمی در حکم واپسین موجود وحشی به دنبال انتشار کتاب یک میلیون سال بعد[۱۳] (۱۹۵۲)، اثر داروین، مشهور شد.