دیوید هاروی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(تغییرمسیر از David harvey)
دیوید هاروی
David W. Harvey
زادروز تریر 1935
ملیت بریتانیایی
تحصیلات و محل تحصیل کالج سنت جان کمبریج
شغل و تخصص اصلی جغرافیادان، متفکر اجتماعی
آثار پاریس پایتخت مدرنیته، امپریالیسم جدید، معمای سرمایه، تاریخ مختصر نئولیبرالیسم
گروه مقاله جغرافیا، اقتصاد

(David W. Harvey (1935

دیوید هاروی

متفکر مارکسیست بریتانیایی. استاد انسان‌شناسی و جغرافیا در دانشگاه سیتی نیویورک[۱] است. با نوشتن کتاب‌ها و مقالات بسیار، نقش مهمی در گسترش جغرافی مدرن و معرفی این حوزه‌ی علمی داشته است و کتاب‌هایش با استقبال گسترده‌ای مواجه شده‌اند. عمده‌ی تلاش‌های هاروی، مبنی بر افزودن بُعد مکانی و جغرافیایی به بُعد تاریخی موجود در نظریه‌ی مارکسیستی بوده است.

در مدرسه‌ی گالینگهام[۲] و کالج سنت جان[۳] کمبریج تحصیل کرد. نخستین اثر مهم او در مقام یک متفکر، پایان‌نامه‌ی دکترایش بود که در آن با رویکردی تاریخی، تولیدات منطقه‌ای از انگلستان را پیگیری می‌کند. انتخاب یک منطقه‌ی جغرافیایی خاص و مطالعه‌ی آن با رویکردی تاریخی، در آثار بعدی هاروی نیز مشاهده می‌شود.

هاروی در اواسط دهه‌ی شصت، متأثر از گرایش رایج آن دوران در علوم احتماعی مبنی بر استفاده از روش‌ها و داده‌های کمی و آماری، مطالعاتي انجام داد که شاخص‌ترین حاصل آن، کتاب تبيين در جغرافيا[۴] (1969) بود. این اثر، خیلی زود به نقطه‌ی عطفی در روش‌شناسی و فلسفه‌ی جغرافیا تبدیل شد. با این حال، هاروی بعد از این کتاب توجه خود را معطوف به مسئله‌ی ناعدالتی اجتماعی کرد و به تبیین طبیعت نظام سرمایه‌داری پرداخت.

نقل مكان كردن از دانشگاه بریستول[۵] به دانشگاه جان هاپكينز[۶] در بالتيمور[۷] آمريكا نقشی انکارناپذیر در سیر اندیشه‌های هاروی داشت. در آن زمان، بالتیمور شدیداً گرفتار نابرابری، استثمار و نژادپرستی بود و انگیزه‌ی هاروی برای تغییر این شرایط، او را بیش از پیش به اندیشه‌های مارکس نزدیک کرد. در کتاب عدالت اجتماعی و شهر[۸] (1960)، هاروی اظهار می‌کند که جغرافیا نمی‌تواند در برابر فقر و بیماری بدون موضع باشد و استدلال می‌کند که سرمایه‌داری عمداً فضاها را نابود می‌کند تا بازسازی دوباره‌ی آن‌ها ضروری و تضمین‌شده باشد و به این ترتیب، بقای سرمایه‌داری قطعی شود. در طول این سال‌ها، به این اثر هاروی بسیار ارجاع شده است. برای مثال، در سال 2017 بیش از 6600 بار به این کتاب ارجاع داده شده و این در حالی است که آثار دیگر، معمولاً با کمتر از پنجاه ارجاع در سال مواجه هستند. دیگر اثر شاخص هاروی، وضعیت پست‌مدرن[۹] (1989)، همزمان با دوران تدریس او در دانشگاه آکسفورد[۱۰] چاپ شد و روزنامه‌ی ایندیپندنت[۱۱] آن را در فهرست پنجاه اثر غیرداستانی مهمی که بعد از سال 1945 منتشر شده قرار داد. هاروی در این کتاب پرفروش، به نقد مفاهیم و اصول پست‌مدرن می‌پردازد و معتقد است که آن‌ها از دل تناقضات درونی سرمایه‌داری بیرون آمده‌اند. هاروی در کتاب بعدی خود، عدالت، طبيعت و جغرافياي تفاوت[۱۲] (1996)، بر عدالت اجتماعي و زيست‌محيطي تمرکز می‌کند. کتاب دیگر او با عنوان پاریس پایتخت مدرنیته[۱۳]، مهم‌ترین اثر وی در حوزه‌ی جغرافیای تاریخی است و اتفاقات کمون_پاریس را مورد بررسی قرار می‌دهد. در امپریالیسم جدید[۱۴] (2003)، هاروی حمله‌ی آمریکا به عراق را فرصتی برای محافظه‌کاران ارزیابی می‌کند تا به واسطه‌ی آن توجهات را از شکست‌های سرمایه‌داری در آمریکا به بیرون منحرف کنند. اثر بعدی او، تاریخ مختصر نئولیبرالیسم[۱۵]، به ارزیابی و تحلیل جریان نئولیبرالیسم و سیاست‌های آن از اواسط دهه‌ی هفتاد تا کنون اختصاص دارد؛ سیاست‌هایی که به عقیده‌ی هاروی، نفع گروهی کوچک را در قبال ضرر مردم به دنبال دارد و موجب افزایش فاصله‌ی طبقاتی شده است. معمای سرمایه[۱۶] (2010) با نگاه به بحران‌های مالی سال 2008 که اقتصاد کشورها در نقاط مختلف جهان را به لرزه انداخت، نگاشته شده است و تبیینی است از سازوکارهای عمومی نظام سرمایه‌داری و اینکه چگونه به بحران می‌انجامند.

اگرچه هاروی در سال 1993 از آکسفورد به جان هاپکینز برگشت، با این حال بیشتر وقت خود را به سخنرانی در نقاط مختلف دنیا و همچنین تحقیق در مدرسه‌ی اقتصاد لندن[۱۷] می‌گذراند. در سال 2001، او به عنوان استاد ممتاز به دانشگاه سیتی نیویورک رفت و هم‌اکنون در دپارتمان انسان‌شناسی این دانشگاه فعالیت می‌کند. در مجموعه‌ای از درس‌گفتارهای تصویری، هاروی به شرح  و خوانش مهم‌ترین اثر مارکس، یعنی سرمایه، پرداخته و این مجموعه در طول سال‌های اخیر با استقبال چشمگیری رو به رو بوده است. در واقع، کتاب راهنمای سرمایه‌ی مارکس [۱۸] (2010) نیز متنی است که هاروی برای تکمیل و کمک به مخاطبان این مجموعه‌ی درس‌گفتارهای تصویری نوشته است.

 

منابع:

 


  1. the City University of New York
  2. Gillingham Grammar School for Boys
  3. St John's College, Cambridge
  4. Explanation in Geography
  5. Bristol University
  6. Johns Hopkins University
  7. Baltimore
  8. Social Justice and the City
  9. The Condition of Postmodernity
  10. Oxford University
  11. The Independent
  12. Justice, Nature and the Geography of Difference
  13. Paris, Capital of Modernity
  14. The New Imperialism
  15. A Brief History of Neoliberalism
  16. The Enigma of Capital and the Crises of Capitalism
  17. London School of Economics
  18. A Companion to Marx's Capital