تسلای فلسفه
تَسَلّای فلسفه (De consolatione philosophiae)
رساله‌ای در فلسفه، اثر بوئتیوس، به زبان لاتینی، نوشته‌شده در قرن ۶م، منتشرشده در ۱۴۷۳م. مؤلف در این کتاب که به‌صورت محاوره نوشته شده است و در آن تأثیر آرای فلاسفۀ نوافلاطونی و رواقی و مسیحی دیده می‌شود، با زنی زیبارو که نماد فلسفه است، به گفت‌وگو می‌نشیند. در این گفت‌وگو، که پرسش‌گر آن مؤلف و پاسخ‌گرش فلسفه است، مباحثی چون خیر و شر، عقل، فضیلت و علم (اعم از علم انسانی و علم خداوندی) مطرح می‌شود. پرسش‌های مؤلف از فلسفه حالتی جدلی دارد و فلسفه می‌کوشد با سبک‌وسیاقی تعلیمی به این پرسش‌ها پاسخ دهد. تسلای فلسفه، که در سراسر قرون میانه اثری معتبر و نمونۀ کاملعیار اندیشۀ لاتینی به‌شمار می‌رفت، از دیرباز به زبان‌های دیگر ترجمه شده است. کهن‌ترین ترجمۀ آن به انگلیسی در ۸۹۷م انجام گرفته و مترجم آن آلفردشاه است.