دستهای آلوده (فیلم)
dirty hands (movie)
فیلم بلند سینمایی به کارگردانی سیروس الوند، تولید سال 1378ش. علی اللهیاری برای فیلمبرداری این فیلم از هجدهمین دوره جشنواره فیلم فجر دیپلم افتخار گرفته؛ همچنین عسل بدیعی برای بازیاش نامزد دریافت جایزۀ بهترین بازیگر نقش دوم زن بوده است. موسیقی دستهای آلوده را بابک بیات ساخته و نقشهای اصلی فیلم را ابوالفضل پورعرب و هدیه تهرانی بازی کردهاند. الوند در این فیلم جنایی رابطۀ چند جوان را موضوع فیلمش قرار داده است. دستهای آلوده چون بیشتر ساختههای الوند مشکل شخصیتپردازی و فیلمنامه دارد.
زمان فیلم: 105 دقیقه
خلاصۀ داستان
دیبا، كه طراح سفرۀ عقد و تزئین مجلس عروسی است به همراه سیامک، فیلمبردار مجالس جشن كه پیش از این با هم عشقی نافرجام داشتهاند، در تدارک ارائۀ خدمات به مجلس عروسی فرانک پورمند و هوشنگ قندآبادی (یک زوج جوان ثروتمند) هستند. نادر و رؤیا كه در شرایطی ناخواسته و دور از رضایت پدر و مادر به عقد یكدیگر درآمدهاند و به همین دلیل از خانواده جدا افتادهاند به سیامک و دیبا میپیوندند. گروه چهارنفره به قصد سرقت و با ظاهری جعلی به مجلس جشن میروند و در یک فرصت مناسب با استفاده از اسلحهای قلابی، طلا و جواهراتی را كه خانوادۀ عروس و داماد به آنها هدیه دادهاند میربایند. سیامک جواهرات سرقت شده را پیش نسرین که قصد دارد با او ازدواج کند، امانت میگذارد. شرکای سیامک به همراه وی به سراغ نسرین میروند؛ اما نسرین را نمییابند. نسرین جواهرات را در شرکتی که در آنجا کار میکند مخفی کرده است. ناصر خلاف، کسی که پدر نسرین مأمور کرده تا دربارۀ سیامک (داماد آیندهاش) تحقیق کند، به جواهرات علاقمند شده و در پی کسب آنها، سیامک و دوستانش را تعقیب میکند. در این تعقیب و گریز میان ناصر خلاف و دزدها، نادر توسط ناصر خلاف کشته میشود، جواهرات به دست پلیس میافتد و سیامک هم خود را به پلیس معرفی میکند.
برخی از بازیگران و عوامل تولید
نویسندگان: تیرداد سخایی، سیروس الوند و حسن توکلنیا
تهیهکننده: حسن توکلنیا
مدیر فیلمبرداری: علی اللهیاری
تدوینگر: روحالله امامی
آهنگساز: بابک بیات
صدابردار: جهانگیر میرشکاری
صداگذاری و ترکیب صدا: فرهاد ارجمندی
طراح صحنه و لباس: مجید نیامراد
طراح چهرهپردازی: امیر اسکندری
جلوه¬های ویژه: عظیم محمدی
بازیگران: ابوالفضل پورعرب؛ هدیه تهرانی؛ عسل بدیعی؛ امین حیایی؛ شهاب عسگری؛ الهام ایمانی؛ سعید پیردوست؛ نیما فلاح؛ حدیث فولادوند؛ شاهین جعفری