دانش قومی
دانِشِ قومی (ethnoscience)
روشی در تحلیل نظام‌های فرهنگی. این روش، که در اواخر دهۀ ۱۹۵۰ و در دهۀ ۱۹۶۰ در ایالات متحد رواج داشت، بر اساس تحلیل مؤلفه‌های زبان‌شناسی ساختاری استوار بود. هدف از این روش معطوف‌کردن دقت به نظام‌های فرهنگی، مثل زبان، و از طریق کشف «قواعد دستوری» این نظام، به درون فرهنگ بیگانه راه‌یافتن است و به پژوهشگر امکان دهد که همچون بومی‌ها بیاندیشد. با این وصف، نتایج مطالعات انجام‌شده با این روش به‌‌سختی تفسیرپذیر بوده، و به‌همین سبب به لحاظ روش‌شناختی انتقادات فراوانی از آن شده است. این امر سبب شده است که تمایل به داشتن دانش قومی، و امیدواری نخستینی که نزد انسان‌شناسان برانگیخته شده بود، امروز کمتر شود. با این وصف، روش دانش قومی، در شاخه‌ای از انسان‌شناسیِ شناختی[۱]، تا اندازه‌ای تداوم یافته است. این شاخه، با تأکید بر داده‌های سایر علومِ شناختی، در انسان‌شناسی به دستاوردهای مهمی رسیده است.
- ↑ Cognitive Anthropology