دیولافوا، ژان راشل (۱۸۵۱ـ۱۹۱۶)
دیولافوا، ژان راشل (۱۸۵۱ـ۱۹۱۶)(Dieulafoy, Jeanne Rachel)
| دیولافوا، ژان راشل Jeanne Rachel Dieulafoy | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۵۱م |
| درگذشت | ۱۹۱۶م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | ادیب |
| شغل و تخصص های دیگر | باستان شناس |
| آثار | کتاب ایران، کلده و شوش (پاریس، ۱۸۸۷ و ترجمه فارسی ، تهران، ۱۳۳۲ش)؛ روزنامه کاوش های شوش (پاریس، ۱۸۸۸)؛ زندگی نامه ایزابل ملکه کاستیل (۱۹۲۰) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
بانوی باستان‌شناس، رمان‌نویس و ادیب فرانسوی. در خانواده‌ای ثروتمند و اهل فرهنگ متولد شد. در ۱۸۷۰ با مارسل اوگوست دیولافوا ازدواج کرد. در سفرهای پویشی همسرش در ایران، اسپانیا و مراکش با او همراه بود. در این دوران او به پوشش و آرایش مویی مشابه مردان روی آورده بود و این موضوع، از وی و همسرش زوجی غریب ساخته بود که دنبال کردن حواشی‌شان مقبول طبع خبرنگاران بود. دیولافوا در زمینه‌ی طراحی و مجسمه‌سازی آ»وزش دیده بود، به انگلیسی و اسپانیایی مسلط بود و توانایی خواندن پرتغالی و ایتالیایی را داشت. ضمناً در طول سفرهای اکتشافی به فارسی و عربی مسلط شد. او و شوهرش در آغاز جنگ جهانی اول در شهر حسن نزدیک رباط، ویرانه‌های مسجد معروفی از روزگار یعقوب المنصور موحدی (۵۵۴ـ۵۹۵ق) را کشف کردند. مهم‌ترین اثر او کتاب ایران، کلده و شوش[۱] (پاریس، ۱۸۸۷) است که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۳۲ش). از دیگر آثارش: روزنامۀ کاوش‌های شوش[۲] (پاریس، ۱۸۸۸)؛ زندگی‌نامۀ ایزابل ملکۀ کاستیل[۳] (۱۹۲۰).