اسپالانزانی، لازارو (۱۷۲۹ـ۱۷۹۹)

لازارو اسپالانزانی Lazzaro Spallanzani
زادروز	اسکاندیانو ۱۷۲۹م
درگذشت	۱۷۹۹م
ملیت	ایتالیایی
تحصیلات و محل تحصیل	بولونیا
شغل و تخصص اصلی	زیست شناس
گروه مقاله	زیست شناسی

لازارو اسپالانزانی

اِسْپالانْزانی، لازارو (۱۷۲۹ـ۱۷۹۹)(Spallanzani, Lazzaro)

زیست‌شناس ایتالیایی. نشان داد ‌که در ظرف‌های محیط کشت که به مدت ۳۰ دقیقه جوشانده و سپس دهانۀ آن‌ها مسدود شود، میکروب‌ها رشد نمی‌کنند. این کشف نظریۀ تولید خودبه‌خودی میکروب‌ها را از غذای در حال فساد رد کرد. همچنین، اسپالانزانی احتمال داد که عامل اصلی گوارش خاصیت حل‌کنندۀ شیرۀ معدی است، اصطلاحی که خود وضع کرد. او به پژوهش در زمینۀ تنفس پرداخت و ثابت کرد که بافت‌ها اکسیژن را مصرف و دی‌اکسید کربن را آزاد می‌کنند. اسپالانزانی در اسکاندیانو زاده شد و در بولونیا درس خواند. از ۱۷۵۴ تا ۱۷۶۰ استاد مدرسۀ عالی ردجو، از ۱۷۶۰ تا ۱۷۶۹ استاد دانشگاه مودنا، و از ۱۷۶۹ استاد دانشگاه پاویا بود. کشیش نیز بود. در ۱۷۷۱، ضمن مطالعۀ جنین جوجه، ارتباطات رگی بین سرخرگ‌ها و سیاهرگ‌ها را کشف کرد. این ارتباطات نخستین‌بار در جانوران خون‌گرم دیده شده بودند. اسپالانزانی آثار رشد را بر جریان خون در جنین‌های جوجه و قورباغه مطالعه کرد و نشان داد که ضربان سرخرگی از فشار جانبی ناشی از انتقال ضربان قلب بر دیوارۀ قابل اتساع سرخرگ‌ها پدید می‌آید. همچنین، دربارۀ مهاجرت پرستوها و مارماهی‌ها، پرواز خفاش‌ها، و تخلیۀ الکتریکی اژدرماهی پژوهش می‌کرد. او علاوه بر تحقیقات زیست‌شناسی، پیش‌گام علم آتشفشان‌‌شناسی هم بود.

 

---